Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

"Να σπάσουμε την κυρίαρχη ιδεολογία στις μεταφορές"

Αναδημοσιεύουμε την, πάντα επίκαιρη ομιλία του καθηγητή Γιώργου Σαρηγιάννη, για τις μεταφορές εντός αστικού ιστού, η οποία πραγματοποιήθηκε πριν μια δεκαετία περίπου (Ιούνιος 2006), στην εκδήλωση της τότε παράταξης "Δημοτική Αναγέννηση" με θέμα "Συγκοινωνίες προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων". 
Του Γιώργου Σαρηγιάννη*
Περίπου πριν 150 χρόνια, ο Μαρξ κι ο Ένγκελς έγραφαν ένα βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε μετά από 50 περίπου χρόνια: τπ Γερμανική ιδεολογία. Και κει μέσα είπαν κάτι πολύ απλό, ότι κυρίαρχη ιδεολογία είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης. Στη συνέχεια είπανε ότι για να υπάρξει επαναστατική ιδεολογία πρέπει να υπάρξει επαναστατική τάξη κι επαναστατική θεωρία. Τα λέμε αυτά, διότι η κυρίαρχη τάξη σήμερα, μας κάνει πλύση εγκεφάλου, με κάθε τρόπο που μπορεί, ώστε να μας πείσει για κάποια θέματα τα οποία θεωρεί δεδομένα, στην δική της κατεύθυνση. Για παράδειγμα η θεοποίηση του αυτοκινήτου (του Ι.Χ.) και ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ξεπερασμένα, είναι άχρηστα, είναι αναξιόπιστα, είναι έτσι, είναι αλλιώς. Κι όντως έτσι είναι, αλλά ποιος τα έκανε να είναι έτσι;
Για να ξέρουμε γιατί παλεύουμε, θα πρέπει να ξέρουμε τι συμβαίνει στα θέματα των μαζικών μεταφορών κι ειδικότερα μέσα στην πόλη.

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Πρόταση σύνδεσης του πάρκου «Α. ΤΡΙΤΣΗΣ» με το μετρό

του Βασίλη Σιαφάκα (*)
Σε μία εποχή που η έννοια της βιώσιμης αστικής κινητικότητας αποτελεί κεντρικό στόχο οποιασδήποτε αστικής παρέμβασης και δράσης, η ευρύτερη περιοχή των δυτικών προαστίων της Αθήνας και το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Α.Τρίτσης» στερούνται σήμερα πλήρους και ισορροπημένης συγκοινωνιακής δικτύωσης με Μέσα Σταθερής Τροχιάς. Το εκτεταμένο Πάρκο «Α. Τρίτσης», με επιφάνεια περίπου 1200 στρεμμάτων, παρά τα μητροπολιτικά και υπερτοπικά χαρακτηριστικά υψηλού πρασίνου που διαθέτει, απουσιάζει από τον συγκοινωνιακό χάρτη Μέσων Σταθερής Τροχιάς της Αθήνας. Στην εγγύς περιοχή Αγίων Αναργύρων και Καματερού, η ύπαρξη του Προαστιακού Σιδηρόδρομου και των σταθμών Άνω Λιοσίων (επί της Λεωφόρου Φυλής, στο ύψος της Αττικής Οδού) και Αγίων Αναργύρων (κοντά στο Εργοστάσιο Βάσης) διαμορφώνουν δύο ακρότατους συγκοινωνιακούς πόλους που μόνο αποσπασματικά συνδέουν την πόλη με άλλα δίκτυα. Βαρυκεντρικά απουσιάζει ένα αστικό συγκοινωνιακό δίκτυο σταθερής τροχιάς σε επέκταση με τα υφιστάμενα δίκτυα γραμμών του ΜΕΤΡΟ Αθήνας. Άλλωστε, οι εν λόγω περιοχές είναι εξαρτημένες από την Αθήνα και τις όμορες τους γειτονιές χωρίς όμως να ικανοποιούνται επαρκώς οι ενδοαστικές μετακινήσεις με αποτέλεσμα την ενισχυμένη χρήση αυτοκινήτων που επιβαρύνουν περιβαλλοντικά, συγκοινωνιακά και κυκλοφοριακά τον αστικό ιστό. Ο σύνθετος χαρακτήρας των περιοχών αυτών με στοιχεία πυκνής δόμησης και υψηλής πληθυσμιακής πυκνότητας (Άγιοι Ανάργυροι) αλλά και τάσεων περαιτέρω δόμησης και πληθυσμιακής αύξησης (Καματερό) σε συνδυασμό με την παρουσία του εκτεταμένου «πνεύμονα» πρασίνου του Πάρκου «Α.Τρίτσης» επιβάλλουν έναν διαφορετικό συγκοινωνιακό και μεταφορικό σχεδιασμό. Η παρούσα κατάσταση δεν ευνοεί την χωρική υλοποίηση της έννοιας της συμπαγούς ή συνεκτικής πόλης που βασίζεται στην ισορροπημένη ανάμειξη χρήσεων γης και χρήση συνδυασμένων συγκοινωνιακών μέσων για την πλήρη αξιοποίηση του αστικού χώρου αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ομαλή και ισορροπημένη λειτουργία της πόλης.