Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ψήφο με το βλέμμα στην επόμενη μέρα

Η ώρα της κάλπης έφτασε. Η οργή και η αγανάκτηση έχει αντικατασταθεί από ελπίδα, αγωνία, ανησυχία, φόβο. Θα έλεγα και απογοήτευση, αλλά η αισιοδοξία της πρωτόγνωρης πραγματικότητας, την παραπέμπει στο αύριο. Το βήμα της 6ης Μάη αναζητά το συντονισμό του με αυτό της 17ης Ιούνη.
Μία είναι η αλήθεια κι ας αμφισβητείται από ορισμένους: Η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων καταδίκασε τα κόμματα του μαύρου μετώπου ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΚΑΟΣ. Πάνω από το 1/3 των ψηφοφόρων «έριξε» την ψήφο αριστερά. ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ με οριακές αυξήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ την μερίδα του λέοντος που αναδείχθηκε δεύτερη δύναμη και απέτρεψε τον σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ).(Είναι μια πρώτη νίκη)
Κατά πως φαίνεται, οι αντιμημονιακές ψήφοι σήμερα κατευθύνονται στον ΣΥΡΙΖΑ με σοβαρό ενδεχόμενο να είναι η πρώτη δύναμη. Θα ‘ναι μια σημαντική θετική εξέλιξη (δεύτερη νίκη).
Εδώ όμως πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο κόσμος απαίτησε κατάργηση των μνημονίων και όλων εκείνων των επαχθών μέτρων που ακολούθησαν. Κι αυτό δεν χωρά αμφισβήτηση κι ούτε μπορεί να μπει σε διαπραγμάτευση. Δεν θα σταθώ στην όποια υποχώρηση στις πιέσεις, στις αναδιπλώσεις, στις προσαρμογές, παρά το ότι, είναι πολύ σημαντικό ζήτημα το πώς προετοιμάζεις ένα λαό για την επόμενη μέρα. Πολύ περισσότερο να παίξω κι εγώ το ρόλο της Κασσάνδρας.
Αυτό που θα κριθεί είναι, αν θα υπάρχει μαζικό και ισχυρό κίνημα για να επιβάλει τα λαϊκά δικαιώματα, αν θα αποκρούσει την επίθεση του κεφαλαίου και της ΕΕ, αν θα στείλει στα τσακίδια την τρόικα και τις πολιτικές της. Δεν πιστεύω να φαντάζεται κανείς ότι μια αλλαγή στο κοινοβούλιο θα μπορούσε να ικανοποιήσει τα όποια λαϊκά αιτήματα, ιδίως όταν αυτή η κυβέρνηση θα στηριζόταν σε ψήφους των ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ ή Ανξάρτητων Ελλήνων.
Αν δεν επαληθευτεί αυτό το σενάριο και φυσικά δεν θα βάλουμε μαύρες πλερέζες. Με περισσότερη δύναμη και ορμή θα πρέπει να οργανωθεί η νέα αντίσταση. Και στα δυο σενάρια ο ρόλος της αριστεράς της ρήξης είναι κομβικός. Το έδειξε σ’ όλο το προηγούμενο διάστημα που ήταν πρωταγωνίστρια. Μέρος αυτής της αριστεράς χωρίς ταλαντεύσεις και αμφισβητήσεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι θέσεις της και το ελπιδοφόρο ενωτικό της κάλεσμα για αγωνιστική δράση είναι διακριτό στο λαϊκό κίνημα και είναι αποδεκτό από πολύ περισσότερους αγωνιστές.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος αταλάντευτης ρήξης με το κεφάλαιο και την ΕΕ, είναι ψήφος ελπίδας για την επόμενη μέρα..
Κ. Σολ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου