Τα μήλα… είναι στρογγυλά. Μίλα, λοιπόν, για μήλα Περικλή.

Πικρές αλήθειες σε μικρές αληθινές ιστορίες

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης

Στάση ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ, 11/2000
Τώρα… «πεθαμένη πιάτσα».

Αρχές δεκαετίας του ’60. Εργοστάσιο παραγωγής δίσκων γραμμοφώνου Columbia. Ηρακλείου 127. Περισσός. Στάση ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ.
Κακούργα μετανάστευση. Λαμπράκηδες. «Άξιον Εστί». / Ιουλιανά. Δικτατορία. «Κυρά Γιώργαινα ο Γιώργος σου πού πάει»…
Ο συναρπαστικός, γιγάντιος και πληθωρικός κυρ Μιχάλης. Καλλιεργημένος, όσο και οι κήποι της Εδέμ. Γεροντοπαλίκαρο με διακριτή την αδυναμία του στον ποδόγυρο και με μικρό κουσούρι στο περπάτημα. Αδελφός του Αντρέα Καραντώνη, του σοβαρότερου βιβλιοκριτικού της εποχής και σεβαστού στοχαστή – διανοητή. Και της Μαργαρίτας Καραντώνη (συνάδελφου στην Columbia – Με χαρισμένη μου την μοναδική, εξαίσια ποιητική της συλλογή). Προγονικές τους καταβολές ο σημαντικός Θεολόγος – Φιλόσοφος – Αγωνιστής του 19ου αιώνα, ο Ανδριώτης Θεόφιλος Καΐρης (1784 – 1853). Από αυτόν, λοιπόν, τον κυρ Μιχάλη (τι τιμή!) που ζύγωνε την σύνταξη, πολλοί από τους τότε νέους της Columbia, μάθαμε πολλά. Μα πάρα πολλά. Και το κυριότερο… να σκεπτόμαστε και να μιλάμε «στρογγυλά», όπως ήτανε το σταθερό μότο του κυρ Μιχάλη. Στοιχεία, σημεία απαξίας των σημερινών καιρών… και των τεράτων, που δυστυχώς… σιγά – σιγά τους μοιάζουμε.