ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ΦΤΗΝΕΙΑ... ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑ

Σε δροσερό αναψυκτήριο πλατείας των Αγίων Αναργύρων μπορείς να πιείς την πορτοκαλάδα σου μόνο με... 2,80 ευρώ. Ένα μικρό ποτήρι ή μπουκάλι μπύρας μόνο με 3,5 ευρώ. Κι αν η καρδούλα σου ζητήσει κάτι πιο δροσερό, π.χ. ένα παγωτό, μπορείς να το γευτείς μόνο με 5,50 ευρώ. Στο καφενείο της Βουλής όμως ο καφές στοιχίζει 0,80 ευρώ (!!). Τι είπατε; Ότι οι συντάξεις ή οι μισθοί δεν ξεπερνούν τα 600 με 700 ευρώ; Ε, τι να κάνουμε. Εσείς αποφασίζετε κάθε τόσο να ‘χετε αφεντικό και κουμανταδόρο πότε τον... χωροφύλαξ και πότε τον... αστυφύλαξ.

ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΙ

Ενδιαφέρων διάλογος, για σήμερα και για πάντα, από το «Ανθρωπος και υπεράνθρωπος» του Μπέρναρντ Σόου. «Μεντόζα: Είμαι ληστής. Ζω κλέβοντας τους πλούσιους. Τάνερ: Είμαι τζέντλεμαν. Ζω κλέβοντας τους φτωχούς»

ΚΑΝΑΠΕΣ

Σας βολεύει ο καναπές; Συνεχίστε, λοιπόν, να κάθεστε... Οχι, όμως, παράπονα στα κρυφά. Οχι φτηνή και ανέξοδη γκρίνια.

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ;

Ποιος, τελικά, κυβερνά αυτόν τον... κόσμο; Η πολιτική και οι πολιτικοί «που κυβερνούν τους λαούς» ή οι επιχειρηματίες που υπηρετούνται από τους πολιτικούς; Ο απαντών σωστά, λαμβάνει μετοχές της Lehman.

ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ... ΤΡΩΓΕ (ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ)

Τριακόσια (300) ευρώ αύξηση το μήνα στο μισθό τους ψήφισαν οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. Την πρόταση καταψήφισαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, ενώ οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, ψήφισαν «παρών». Το ευφυές (!!!) και σφόδρα κυνικό, υπέρ της αύξησης, επιχείρημα του κ. Πάγκαλου, ήταν: «Δεν είναι αύξηση. Με τα 300 ευρώ απλά δεν μειώνεται ο μισθός μας...». Δείτε και κρίνετε την ευαισθησία αυτών που θέλουν να μας ξανακυβερνήσουν (!!!)

ΤΑ ΕΝ ΟΙΚΩ... ΚΑΙ ΕΝ ΔΗΜΩ; ή η υποκρισία είναι βολευτική

Με ό,τι ακούμε και διαβάζουμε τελευταία σχετικά με τα σκάνδαλα (οικονομικά και άλλα), την πολυκύμαντη και ιδιαίτερα τρυφηλή, ζωή των πρωταγωνιστών, τα περιουσιακά στοιχεία των ταγών του έθνους μαζί με τα ανερμήνευτα «πόθεν έσχες», τις ιερές μπίζνες κ.λπ. εύκολα προκύπτει το ερώτημα. Μα πού πάμε; Τα εν οίκω, εν Δήμω πλέον; Δεν σας κρύβω πως ανέκαθεν ήμουν θερμός υποστηρικτής της θεωρίας που λέει πως: αυτά που θέλει να κρύβει ο νοικοκύρης, ναι, να τα μαθαίνει ο κόσμος όλος (πολύ περισσότερο, βέβαια, όταν είσαι λίγο-πολύ δημόσιο πρόσωπο, επώνυμος και θες να περπατάς «ντρέτα»). Και τότε να δεις γλέντια... Και τότε να δεις τους αξιοσέβαστους «Λαυρέντηδες», τους τίμιους, τους σοβαρούς, τους ηθικούς, τα καλά παιδιά και τους από το πουθενά ανύδρωτους νεόκοπους «φραγκάτους», πόσο «σεμνά και ταπεινά θα περπατούν και κοστα-κοστα θα πηγαίνουν». 

Δημήτρης Φεργάδης

Δημοσιεύθηκε Νοέμβριο 2008 στο φύλλο 7 της εφημερίδας «Δημοτική Αναγέννηση»