COLPO GROSSO

(Το μεγάλο κόλπο)

Γράφει ο Δημ. Φεργάδης

Η καθημερινή ειδησεογραφία ξεπερνάει κάθε όριο νοσηρότητας. Παπαγαλάκια, αυθεντικά ή «φο», παπαγαλίζουν ασταμάτητα. «Η οικονομία καταρρέει. Η χρηματοπιστωτική κρίση προ των πυλών. Χιλιάδες οι άνεργοι. Χιλιάδες οι άστεγοι». Τρόμος παντού. Τρόμος που παραλύει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και καταρρακώνει αξιοπρέπειες. Κι ούτε κουβέντα για τους πραγματικούς υπευθύνους της κρίσης («κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα»)
Τέλος πάντων. Ούτε ταινία του Χίτσκοκ να βλέπαμε.
Κι αναρωτιέσαι
Η κρίση, «προδιαγεγραμμένη» από το σύστημα και καλά σχεδιασμένη από τα οικονομικά διευθυντήρια και το «βαθύ χρήμα» έχει άραγε λόγους για τόση προβολή και τόση «διαφήμιση»;

Δυστυχώς, όσο κι αν με πρώτη ανάγνωση αυτό φαίνεται παράλογο, η απάντηση είναι ναι. Η κρίση, ναι, θέλει την προβολή της.
Και ο λόγος είναι απλός. Αν σκεφτούμε πως το παιχνίδι είναι «στημένο», τότε η τρομοκρατία είναι χρήσιμο, για το κεφάλαιο, εκβιαστικό εργαλείο.
Ο εργαζόμενος «πρέπει» άμεσα να μπει σε μια καθημερινότητα γεμάτη με ψυχώσεις. Με υστερίες. Με φοβίες και ανασφάλειες. Τα τρομοκρατικά διλήμματα να είναι καθημερινός του εφιάλτης.
Οσο πιο γρήγορα καθυποταχθεί τόσο πιο εύκολο το έργο του «μεγάλου αδερφού».
Το colpo grosso (μεγάλο κόλπο) σε πλήρη δράση.
Ο εργαζόμενος, «πειραγμένο» ζάρι στην καπιταλιστική μπαρμπουτιέρα. Πίσω στις «σπηλιές» και στον εργασιακό Μεσαίωνα. Πίσω στο «κουπί» και τη «γαλέρα». Δουλειά «ήλιο με ήλιο» πάλι. «Για ένα κομμάτι ψωμί...»
Οι «Χριστοί» στο σταυρό.
Και το «βαθύ χρήμα» πάντοτε παρόν και πάντοτε κυρίαρχο. Ετοιμο. Ανασυντάσεται και επανακαθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού από μηδενική βάση (tabula rasa κι εδώ).
Οι στόχοι απλοί και σαφείς. Κέρδη άμεσα. Κέρδη ακόμα πιο μεγάλα. (Οι «ενδιάμεσες» ζημιές, οι «συστημικές» ζημιές θα πληρωθούν από αυτούς που συνήθως πληρώνουν τα σπασμένα. Το πόπολο).
Όλα στη σωστή τους θέση, τη σωστή ώρα.
Το colpo grosso σε πλήρη λειτουργία.
«Capo di tutti capi» (ο νονός των νονών). Ρυθμιστής. Ρυθμιστής;
Κι ο εργαζόμενος; Τι κάνει; Πώς αντιδρά;
Απολαμβάνει τον βιασμό του που, ασύστολα και υστερόβουλα, τον συμβουλεύουν τα παπαγαλάκια;
Γίνεται; Δεν γίνεται.
Σκύβει «στον αγά» να τον «σφάξει» όταν ξέρει πως δεν «θ’ αγιάσει»;
Γίνεται; Δεν γίνεται.
Τότε;……

Υ.Γ. Για την αλήθεια των πιο πάνω μια πληροφορία για το πώς λειτουργεί το «βαθύ χρήμα». (Realnews της 8/2/09): Ο Γουόρεν Μπάφετ, ο Αμερικανός γκουρού των μεγαλοεπενδυτών, επενδύει εκατοντάδες εκατομμύρια δολαρίων στην coca cola, στην Mars, σε αυτοκινητοβιομηχανίες, σε τράπεζες κλπ.
Τώρα. Μέσα στην αναμπουμπούλα της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Τώρα. Που, όπως μας τονίζουν, το χρήμα είναι πανάκριβο και δυσεύρετο.
Πότε χαίρεται, λοιπόν, ο λύκος;


Αναρτήθηκε από ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στις Τετάρτη, Φεβρουάριος 18, 2009