Β+Κ=10-(Χ*Ψ)/Α=0

Επιλογή –Σχολιασμός: Δημήτρης Φεργάδης

Αν+ΠΛΗΝ*(ΟΤΑΝ+ΔΙΑ)=ΕΠΟΜΕΝΩΣ (το Αριστοτελικόν)

ΑΡΑ

Μας ΧΡΩΣΤΑΝΕ – ΔΕΝ χρωστάμε

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ. Το υπερβάλλον. Η ανταλλαγή των αγαθών.

Η Αναρχία. Η καταΣΤΡΟΦΗ. Η αχρήστευση.

Οι αδικαίωτοι ΝΕΚΡΟΙ. Οι πύλες. Ο ΑΔης.

Το ΣΥΣΤΗΜΑ. Τα μονοπώλια. Η κρίση. «Φυσικό φαινόμενο!!!»

Το ΑΣΥΝάρτητον. Τα ΑΔΙΕΞΟΔΑ.

«Το σπίτι το ‘φαγε ο φόρος

τη ζωή ο μισθός…» (Συμπέρασμα – Σπ. Αποστόλου)

Η μπουκαπόρτα. Οι Βατσιμάνιδες της πεθαμένης Ελεψίνας.

Ο ΤΙΤΑνικός. Το περίστροφο το περιστρεφόμενο. Ο άψεγος Πρόεδρος.

«Δεν έφταιγεν αυτός - τόσος ήταν» (Μαν. Αναγνωστάκης)

Το ρεσάλτο. Η οικονομία. Το δούναι. Το ΛΑΒΕΙΝ. Το κέρδος.

Το ΧΡΕΟΣ… Τίνος; Τίνος; Τίνος; Τίνοοος;…

Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ. ΛΥΚΟΙ μπήκαν στο μαντρί.

Αϊ Δημήτρης κι Αϊ Γιώργης, ο Σκυριανός.

ΕΠΙΤΟΚΙΟ – ΔΑΝΕΙΟ – ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1 – Σκύψιμο.

Λερναία Ύδρα.

«Κοίτα να κόβεις κάθε τόσο τα νύχια της ιστορίας,

επειδή έτσι και μεγαλώσουν θα πνίξουν,

κι εσένα και την αλήθεια» (Εκ του πλησίον, σελ 43 – Οδ. Ελύτης)

Ρευστότητα. ΜΟΝΕΔΑ. ΑΝΕΡΓΙΑ. Το γέρικο καρνάγιο. Θάνατος. Φτώχεια.

Εξαθλίωση. Σάβανο. ΟΙ ΓΑΖΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΩΝ.

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ.

«Λειψά έφαγα, λειψά ήπια, αρρώστησα πολύ.

Και πέθανα. Έστω κι αργά.

Στα τσακίδια, λοιπόν. Όλοι σας» (Σιμωνίδης ο Κείος,  556 – 467 π.Χ.)

«Το ξύλινο αλογάκι του ΠΑΙΔΙΟΥ. Σπασμένο».

ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ. Buffet. Λίπος φάλαινας.

SPREADS. Μέρκελ. Οι κηπουροί.

Λιπαρά κουστούμια εν μέσω Θέρους.

«Σκυφτοί περάσανε και φύγανε

δειλοί, μ’ έναν ίσκιο στα μάτια» (Μαν. Αναγνωστάκης)

Θεριστής. Θερίζω. Πεδία. Η Παιδεία ΑΝΑΣΚΕΛΑ.

Τα παιδιά.

Μπούντεσμπανκ. Μεσοπρόθεσμο. Εξαθλίωση.

«Τιν’ έλα, Καλλίνικε» - «Τιν’ έλα Καλλίνικε».

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ – ΑΡΚΑΝΤΑΝ.

Μνημόνιο 2 – Ξανά σκύψιμο. Φέρετρο. Σκαλιστό.

«Τρέφουνε τους ανθρώπους με λόγια

και τα γουρούνια με πατάτες» (Ναζίμ Χικμέτ)

Τσιρκολάνοι. Τσαρλατάνοι. Πεσινέ. ΔΕΗ. Νενέκοι.

Ο σκοτωμένος κρόκος του πρωϊού.

Δημόσιο χρέος. Πρωτογενές έλλειμμα. Φοροκλοπή.

«Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί κι ένα δρεπάνι κοφτερό

σ’ ένα χαρούμενο χέρι…» (Αμοργός – Ν. Γκάτσος)

Πρωτογενές πλεόνασμα. Η πισίνα του «ξεχασιάρη» προέδρου στην Καστοριά.

SWAPS – ΔΝΤ – CDS. ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ ΤΑ ΑΛΑΛΟΥΜ-ΙΑ.

Επιλεκτική ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ. Κρεμάλα. Σαπούνι.

«Τρέμουν οι σπιτικοί μικροί θεοί, οι Λάρητες

και προσπαθούν τ’ ασήμαντά των σώματα

να κρύψουν» (Τα βήματα – Κ. Καβάφης)

ΠΤΩΧΕΥΣΗ. Το ΑΙΜΑ της καρδερίνας σε μια πέτρα ξέξασπρη.

Το μαύρο γάλα του Παιδιού. Οι χήνες του Καπιτωλίου στην φορμόλη. Οι άπλυτοι Πραιτωριανοί.

«Και στην Ισπανία ο Γάλβας

κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί» (Η Διορία του Νέρωνος – Κ. Καβάφης)

Τα ΚΑΘάρματα. Ο νηστικός. Οι ΒΙΑΣΜΟΙ.

«Ο Τρομοκράτης

είναι ο άξεστος των θαυμάτων» (Σηματολόγιον – Οδ. Ελύτης)

Οι γαλάζιες «τρέσες» στα ομιλούντα θερινά ταγιέρ.

Οίκοι αξιολόγησης της παρθενίας.

Πιστωτικό γεγονός. Το Καστελόριζο. Η ΑΟΖ.

«Κι αν θα διψάσεις για νερό

θα στύψουμε ένα σύννεφο» (Αμοργός – Ν. Γκάτσος)

Ο Καθηγητής Α.Α.Π. – Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

«Έρχονται Ταράντα Μπαμπού,

Έρχονται μέσα σε φλόγες πυρκαγιάς…» (Ναζίμ Χικμέτ)

Οι ακρωτηριασμοί. Των νοημάτων και των επιθυμιών. Τα stress tests. Οι Τράπεζες.

«Ο ληστής Mac λέει στην συμμορία του:

- Τι  είναι ένα αντικλείδι μπροστά σε μια μετοχή;

- Τι είναι η διάρρηξη μια Τράπεζας

μπροστά στην ίδρυση μιας Τράπεζας;» (opera της πεντάρας – Μπ. Μπρεχτ)

STANDARDS & POOR’S – Μηχανισμός βοήθειας (EFSF)

Καπιταλισμός

Κρατικά ομόλογα. ΚΑΙΑΔΑΣ.

«Όταν η συμφορά συμφέρει λογάριαζε την για πόρνη» (Σηματολόγιον – Οδ. Ελύτης)

Τζ. Σόρος. Σαμάνοι. ΕΚΤ – ΟΟΣΑ.

Μαύρο μέλι. Η κρεατομηχανή. Ε.Ε.

Πόρνη. Πορνεία. Πορνίδιο. Πορνοβοσκοί.

Πικρό μέλι. Οι αποκρατικοποιήσεις. Το ξεπούλημα.

«Μάνα δε σκότωσα εγώ το Χριστό,

αυτό ήδη είχε συμβεί…» (Νίτσε)

Hair Cut – Κούρεμα. Βάλτος. Βούρκος.

Βουβάλια. ΒΑΤΡΑΧΙΑ.

ΑΝΑδιάρθρωση. Βαζελίνη. Πόνος στα νεφρά.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ τύπου Β.Β.

«Βέγιαλα λαλά λεγιά

βάλαλα λεγιά λαλά

Απ’ της μάνας μου τη μήτρα

έχω μάθει ν’ αγρυπνώ

Και μασώντας άγια βάγια

σ’ άλλα σύνορα πετώ…» (Χρησμοί Σίβυλλας–Ν. Γκάτσος/Μουσική: Μ. Χατζιδάκις)

Οι εκκωφαντικές σιωπές. Οι των γραμμάτων, τεχνών τε και επιστημών ασώματες κεφαλές. Οι διανοούμενοι. Οι καλλιτεχνίζοντες. «Ανέγνων, έγνων, κατέγνων…» (Κ. Καβάφης). Οι μηδίζοντες. Λαλίστατοι επί ανωδύνων. «Λάθε βιώσας» «Α, ρε Λαυρέντη! Μόνο εγώ ήξερα τι κάλπικος παράς είσαι» (Μ. Αναγνωστάκης)

Κι η ιστορία να τρέχει με χίλια.

Και πολλοί να νομίζουν πως είναι κολλημένοι πάνω Τους.

Με τούτα και με τα άλλα, οι τόποι ξεχερσώθηκαν. Και όπως έμαθα, τελευταία, ο Χριστός πέθανε. Το ίδιο και ο Μαρξ (αυτόν δεν τον γνωρίζω). Επίσης, ο παπάς της ενορίας μου έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. Κι εγώ, μέρες τώρα, με αυτά που συμβαίνουν, δεν αισθάνομαι και πολύ καλά.

Τι κάνουμε λοιπόν;

Κλαίμε την μοίρα μας; Όχι, βέβαια.

Αυτοί που ξέρουν καλά πως, παρά τα θέλω τους, δεν θα κερδίσουν, έχουν το πρόβλημα. Σιγά – σιγά, βέβαια, παίρνουν τα μέτρα τους. Ήδη φροντίζουν να αποσείσουν, (στο μέτρο που τους το επιτρέπουν οι εσωτερικές ισορροπίες), από πάνω τους όσες ευθύνες μπορούν. Ο κυρ Α. Λοβέρδος π.χ. ο ταλιμπάν του μνημονίου μαλακώνει και γίνεται «ταλιμπανάκος» τελευταία.

Η οργή που υπάρχει αυξάνεται.

Και θα εκδηλωθεί εντονότερα.

Κι οι αρχιερείς των ανομιών θα κρυφτούν σε λαγούμια. Σαν λαγοί και σαν κουνέλια.

Κι εμείς, ο λαός, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος, θα πορευτούμε στην δημοσιά, με ντρέτα, όπως πάντα, φωνή και λόγο.

«Γιατί, επί τέλους, πρέπει να δούμε λιγάκι πολιτεία (όχι, όχι το φεγγάρι)

την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στην γροθιά της» (Σερενάτα του Σεληνόφωτος – Γ. Ρίτσος)