Είμαστε αντίθετοι στην αξιολόγηση που κατηγοριοποιεί τα παιδιά μας

Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 3ου Γυμνασίου Καματερού
Αρ.Πρωτ: 37 Καματερό, 7/04/2014
Προς: Σύλλογο Διδασκόντων 3ου Γυμνασίου Καματερού
Κοιν: Υπουργό Παιδείας κ.Αρβανιτόπουλο, Υφυπουργό Παιδείας κ.Κεδίκογλου, Περιφερειακό Διευθ/ντη Δευ/θμιας κ.Γκίνη, Προϊστάμενο Δευ/θμιας Γ’ Αθήνας κ.Ζαφειρακίδη, Γονείς κ’ Μαθητές 3ου Γυμνασίου Καματερού

Είμαστε αντίθετοι στην αξιολόγηση που κατηγοριοποιεί τα παιδιά μας
Αν διαβάσει κάποιος την εισηγητική έκθεση που συνοδεύει το διάταγμα για την αξιολόγηση, νομίζει ότι βρίσκεται σε μια άλλη χώρα, όπου το μόνο που της λείπει είναι μια μέθοδος αυτοαξιολόγησης- αξιολόγησης κάθε σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών της και θα αποκτήσει την πιο σύγχρονη και σωστή εκπαίδευση. Εμείς ,όμως, ως γονείς, ως εργαζόμενοι και ως άνεργοι αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά την πραγματικότητα διότι τη βιώνουμε. Απλά μας κοροϊδεύουν για να περάσουν την πιο αντιλαϊκή αναδιάρθρωση στην παιδεία από την μεταπολίτευση και μετά.

Η αξιολόγηση που προωθεί η κυβέρνηση στα πλαίσια των δεσμεύσεών της απέναντι στην τρόικα με τη βοήθεια των εργαλείων του ΟΟΣΑ δεν είναι στην κατεύθυνση της βελτίωσης της εκπαίδευσης που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας. Παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις τους η αξιολόγηση που προωθούν στοχεύει στην παράδοση των πιο χρήσιμων για την κοινωνία τομέων της εκπαίδευσης στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Μια προσεκτική ανάγνωση των νόμων και των εγκυκλίων που αφορούν στο θέμα και μάλιστα στο περιβάλλον της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης μας πείθει ότι:

• Σκοπεύουν να φτιάξουν ένα φτηνό σχολείο για το κράτος και ακριβό για το λαό. Ένα σχολείο με λίγους και κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, χωρίς πολλά δικαιώματα, πειθήνια όργανα της εξουσίας. Γιαυτό το λόγο θέλουν να ξεφορτωθούν μέσω της αξιολόγησης και των απολύσεων το παλιό δυναμικό της εκπαίδευσης ώστε να προσλάβουν νέους χωρίς δικαιώματα και αξιώσεις.
• Μέσω των κριτηρίων που αξιολογούν θετικά τα σχολεία που εξευρίσκουν πόρους από την τοπική κοινωνία (βλέπε ιδιώτες χορηγούς. Ακόμη και από τους Συλλόγους Γονέων ζητούν να παίξουν το ρόλο του χορηγού ή να αναζητούν χορηγούς) συνδέουν το σχολείο με το κέρδος και την αγορά. Εννοείται ότι ένα σχολείο μιας πλούσιας γειτονιάς που θα βρει αρκετούς πόρους, θα αξιολογηθεί υψηλότερα στην κλίμακα από τα σχολεία των δικών μας λαϊκών γειτονιών. Θα κατηγοριοποιηθούν δηλαδή τα δημόσια σχολεία σε καλά και κακά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη μόρφωση των παιδιών. 
• Οι ιδιώτες που θα μπουν στα σχολεία από την πόρτα της αξιολόγησης θα απαιτήσουν, βέβαια και κάποιο όφελος από αυτή τους τη «χορηγία». Θα παρέμβουν με έναν τρόπο στο μορφωτικό έργο, τέτοιο που να τους αποδίδει κέρδος. Έτσι αλλοιώνεται και ο χαρακτήρας της μορφωτικής διαδικασίας, που αντί να μυεί τα παιδιά σε πανανθρώπινες αξίες προς όφελος όλης της κοινωνίας τα προσανατολίζει σε επί μέρους δεξιότητες συνυφασμένες με τα συμφέροντα της κάθε εταιρείας.
• Μέσω των ερωτηματολογίων που υποτίθεται ότι αξιολογούν τα σχολεία αντιπαραθέτουν τους μαθητές με τους δασκάλους και τους γονείς. Όταν υπάρχουν ερωτήσεις προς τους μαθητές του τύπου αν είναι ικανοποιημένοι από τους βαθμούς που πήραν, αντιλαμβανόμαστε ότι πέραν της γελοιότητας της ερώτησης (πόσα παιδιά είναι ώριμα να κρίνουν τους βαθμούς τους) στοχεύουν στην υπόσκαψη των σχέσεων μεταξύ δασκάλων και μαθητών. Όταν εμπλέκουν και τους γονείς στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου υποσκάπτουν τις σχέσεις γονιών εκπαιδευτικών.
• Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος και πολύ περισσότερο δε χωράει σε ερωτηματολόγια διότι είναι κατάθεση φαντασίας, κρίσης, πνευματικής και συναισθηματικής ωριμότητας. Δεν αξιολογούν, λοιπόν, τους εκπαιδευτικούς αλλά τα παιδιά μας. Δεν αξιολογούν τη μαθησιακή διαδικασία αλλά κατηγοριοποιούν τα σχολεία σε καλά και κακά, δηλαδή κατηγοριοποιούν τη δυνατότητα πρόσβασης των παιδιών μας στη μόρφωση. Γυρίζουν την εκπαίδευση εξήντα τουλάχιστον χρόνια πίσω, όταν μορφωνόταν μόνο τα παιδιά των πλουσίων.
• Αυτό φαίνεται περίτρανα και από την κατάργηση μέσα σε μια νύχτα της τεχνικής εκπαίδευσης όπου έβρισκαν διέξοδο τα παιδιά που έχουν έφεση στις τέχνες και παράλληλα διαφημίζουν τα ιδιωτικά ΙΕΚ που παρέχουν τέτοιου είδους εκπαίδευση.

Όλα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι η αξιολόγηση είναι ένα εργαλείο που εξυπηρετεί στόχους που υποδεικνύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ και εξυπηρετεί την αγορά και το κέρδος.

Εμείς ως γονείς απαιτούμε

• την κατάργηση τώρα όλων των νομοθετημάτων που αφορούν στην αξιολόγηση
• την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος στη βάση των αιτημάτων του εκπαιδευτικού και του γονεϊκού κινήματος:
• αύξηση των κονδυλίων για την εκπαίδευση
• προσλήψεις εκπαιδευτικών με μόνιμη και ενιαία σχέση εργασίας
• ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο
• εξασφάλιση της δυνατότητας πρόσβασης όλων των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης

Ως γονείς θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία.