Ανησυχίες

Με ρώτησαν:
Γιατί «ξαναβγήκε» ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ;
Μα για να γράφω...

Μα δεν έγραφες;
Κι απάντησα δεν είμαι ικανοποιημένος...

Και τώρα είσαι;
Πάλι δεν είμαι...

Αλλά...

Στο μυαλό μου στριφογυρνούν τα λόγια της Ρόζας Λούξεμπουργκ:

«Ξέρετε τι είναι αυτό που αυτή τη στιγμή δε μ’ αφήνει να ησυχάσω;

Δεν είμαι ικανοποιημένη από τον τρόπο που γράφονται τα περισσότερα άρθρα στον κομματικό Τύπο. Όλα είναι τόσο συμβατικά, τόσο στερεότυπα.

Οι καινούργιοι καιροί όμως θέλουν και καινούργια τραγούδια. Ε, λοιπόν, αντί γι’ αυτό φαίνεται ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι γράφοντας ξεχνούν να σκεφτούν βαθύτερα και να συνειδητοποιήσουν τη σπουδαιότητα και την αλήθεια αυτών που γράφουν. Πιστεύω ότι κάθε φορά, κάθε μέρα, για κάθε άρθρο, πρέπει να ζούμε και να αισθανόμαστε σε βάθος τα πράγματα. Τότε θα βρούμε και τις ζωντανές λέξεις, αυτές που βγαίνουν από το μυαλό και την καρδιά και πηγαίνουν στο μυαλό και στην καρδιά, αυτές που δίνουν ζωή σε πράγματα παλιά και γνωστά.

Έχω αποφασίσει να εξετάζω σε βάθος καθετί που γράφω και να το δημοσιεύω μόνο αν μένω η ίδια ενθουσιασμένη απ’ αυτό».