Η ομορφιά βρίσκεται στο δρόμο

Θυμώστε. Θυμώστε, επιτέλους, με κάτι.

Θυμώστε με τα λαμόγια που σας κοροϊδεύουν κατάμουτρα.

Θυμώστε με αυτούς που σας κλέβουν χωρίς καμιά αιδώ.

Θυμώστε με τους ελεήμονες και τους ευλαβείς.

Θυμώστε με τους γραμματείς και φαρισαίους.

Θυμώστε με τα θεϊκά «τιρερέμ» και τα ανίερα εγκώμια.

Θυμώστε, όμως, πρώτιστα με τον εαυτό σας που δεν θυμώνει με τους εναλασσόμενους επιβήτορές του και κάθε τέσσερα χρόνια τους ιερουργεί.

Θυμώστε με τα τάγματα αγγέλων και δαιμόνων που σας συνθλίβουν καθημερινά.

Θυμώστε με τον καναπέ σας που σας παρέχει την άνεση να λέτε: «Δόξα τω Θεώ και σήμερα».

Θυμώστε με τους Ερυσίχθονες* πολιτικούς σας.

Θυμώστε, τέλος πάντων, με κάτι.

Και τότε ίσως διαμαρτυρηθείτε. Ποιος ξέρει μπορεί και να αντισταθείτε.

Μπορεί...

Ετσι, ίσως, υπάρξει ελπίδα... Για σένα. Για μένα. Για όλους. Όμως, πρώτα από όλα, Θυμώστε.

* Ο έχων ακόρεστη πείνα, ο αδηφάγος, ο μη χορταίνων με τίποτα.Μαύρος γάτος, άσπρος γάτος... με τα ποντίκια τι γίνεται;

Αναδημοσιεύουμε για δεύτερη φορά, το πάντα επίκαιρο άρθρο του Δημήτρη Φεργάδη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της "Δημοτικής Αναγέννησης" (Νο 7, Νοέμβριος 2008)