Κουράγιο σύντροφοι και συντρόφισσες!

Από τη σημερινή "ΕΠΟΧΗ"

Τα δεκαεφτά χρόνια που ζήσαμε μαζί ήταν ωραία. Απροσμέτρητα γεμάτα και δημιουργικά, αδιάλειπτα γελαστά και ευτυχισμένα και πάρα πάρα πολύ αγαπημένα. Γίναμε ένα, διατηρώντας την αυτονομία και το σεβασμό ο ένας για την άλλη. Αυτά για τον Αλέκο και εμένα…

Ζήτησα ένα μικρό χώρο σ’ αυτό το φύλλο γιατί νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτό το τεράστιο δίχτυ προστασίας που απλώσατε όλοι και όλες τόσο για μένα όσο και για τον Μάρκο και την Ελλη. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι τόσος πολύς κόσμος με τόσο πολλή αγάπη και ανιδιοτέλεια θα έκανε τόσα πολλά πράγματα για μας. Γνωρίζω ότι ο καλός μου έχει κάνει άπειρες ώρες συνεδριάσεων τόσο σε γραφεία όσο και σε τσιπουράδικα, και, για να μην τον αδικήσω, έχει εμπλακεί και σε μέγα πλήθος δραστηριοτήτων. Τόση αβίαστη και απλόχερη αγάπη, όμως, ούτε στα όνειρά μου δεν θα μπορούσα να την φανταστώ. Ευχαριστώ όλον τον κόσμο που μας κάνει να νοιώθουμε και οι τρεις μας ασφαλείς και μας βοηθάει να ξαναπιάσουμε το διαρρηγμένο νήμα της καθημερινότητάς μας.

Το Αλεκάκι, όμως, δεν ήταν επουδενί μόνο των τριών μας. Το Αλεκάκι ήταν όλων.

Και επειδή οι στιγμές είναι δύσκολες θα μου επιτρέψετε να μας παροτρύνω όλους και όλες να μη το βάλουμε κάτω, να μην τα παρατήσουμε. Ας καθήσουμε να συζητήσουμε με αυτή την τρυφερότητα και την ανθρωπιά που μόνο οι αριστεροί μπορούν να επιδείξουν. Διατηρώντας την ψυχραιμία και τη νηφαλιότητά μας, ας δούμε με αυτοκριτική ματιά τη μέχρι σήμερα πορεία μας μήπως και καταφέρουμε να προσδιορίσουμε ένα δρόμο που δεν θα μας κάνει να ντρεπόμαστε όταν εμφανιζόμαστε στη γειτονιά μας, αλλά αντίθετα θα μας κάνει περήφανους και δυνατότερους. Είμαστε ένα ολόκληρο σύμπαν τόσο πλούσιο και τόσο διαφορετικό από τα συνηθισμένα που μπορεί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα. Επιβάλλεται να μιλήσει όλος αυτός ο κόσμος, να κρίνει, να πάρει πρωτοβουλίες, ν’ αλλάξει. Κουράγιο σύντροφοι και συντρόφισσες!

Και όπως συχνά λέγαμε γελώντας με το Αλεκάκι: «Κουφάλα νεκροθάφτη, ένα γέλιο θα σε θάψει!»

Μυρτώ Μπολότα