Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης
(και παρακαλώ για την συμπάθεια των μυρμηγκιών, των καχύποπτων και των υποψιασμένων)

Αφιερώνεται, αυτονοήτως, εξαιρετικά στην απαστράπτουσα κοινωνία των νοικοκυραίων και της καμαρίλας, που τα πιο επίλεκτα μέλη της φέρουν αλλά και στηρίζουν τομπουλόγλειες, κανταεικές ή λιάπικες συμπεριφορές, αισθητικές και ηθικές. (Ζέχνει την σήμερον, ο τόπος)
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ (Κ. Βάρναλης)
Σαράντα λύκοι με προβιά (γι’ αυτούς χτυπά η καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι.
Οξ᾿ ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καί γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες
κι᾿ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
ανοίξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι.
Οξ᾿ ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καί γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες
κι᾿ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
ανοίξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».
Καλή (και με πραγματικές και τολμηρές αλλαγές) χρονιά το 2014