Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Η Μυρσίνη, ο Ηλίας και ο ...Δήμος

Παρακολουθήσαμε την Παρασκευή, 1 Ιουλίου 2011, στην κεντρική μας πλατεία, τη συναυλία του συγκροτήματος «Ρωμιοσύνη» η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των τριήμερων εκδηλώσεων για τον εορτασμό των πολιούχων αγίων της πόλης, Αγίων Αναργύρων – Κοσμά και Δαμιανού (αποσπάσματα στην συνέχεια του άρθρου).
Συζήτηση πολύ και προβληματισμός για τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται από δημάρχους και δημοτικές αρχές που θα μπορούσαν πολλοί από δαύτους να χαρακτηριστούν και ως σύγχρονοι «Νενέκοι»...
Η Μυρσίνη Λοΐζου με την επιστολή της που «απαγορεύει» τη χρησιμοποίηση του τραγουδιού του αξέχαστου πατέρα της Μάνου «Καλημέρα Ήλιε» από το ΠΑΣΟΚ καθώς και η ανάλογη δήλωση του συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλου για το «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες» νομίζουμε ότι μπορούν να μας καλύψουν και να βγάλουμε και τα απαραίτητα συμπεράσματα. (στο τέλος του άρθρου μας μπορείτε να τις διαβάσετε)

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι οι σύγχρονοι εκπρόσωποι της κατ’ ευφημισμόν πλέον τοπικής αυτοδιοίκησης είναι προέκταση της κεντρικής διοίκησης. Το ομολογούν άλλωστε και μόνοι τους, καθημερινά, ότι είναι τουλάχιστον νομιμόφρονες, υπάκουοι και διεκπεραιωτές, αν δεν γίνονται με λόγια και με έργα βασιλικότεροι του βασιλέως.
Εκεί όμως στις πλατείες και σε τέτοιες εκδηλώσεις, μαζεύονται συμπολίτες μας, οι γείτονές μας κοντολογίς, με τους οποίους έχουμε κοινά προβλήματα και τα ίδια βάσανα. Μ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούμε παρά να βρεθούμε μαζί και οφείλουμε να καταθέσουμε τους προβληματισμούς και τις σκέψεις μας για το μνημόνιο, την τρόικα, αλλά και το ρόλο των δημοτικών αρχών σήμερα.
Κι αν θέλουμε να είμαστε ουσιαστικοί, πρέπει να καταπιαστούμε από το μικρό, το ειδικό και θα έρθει κι η ώρα να πάμε στο γενικό. Να τους ακούσουμε κιόλα κι όχι μόνο να μας ακούσουν.
Όσον αφορά δε τη δημοτική αρχή οι αναγνώστες μας ξέρουν καλά πως αντιμετωπίζουμε την πολιτική της. Ούτε δράμι δεν κάνουμε σκόντο. Σας προτείνουμε να θυμηθείτε την ανάρτηση μας σχεικά με το αφιέρωμα του δήμου στον Ρίτσο. Όσον αφορά όμως τους καλλιτέχνες, πρέπει να πούμε ότι οφείλουν όχι μόνο να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό σε τέτοιες λαϊκές εκδηλώσεις (όπως ήδη κάνουν και τους χαιρόμαστε) αλλά επιβάλλεται πρωτίστως να τολμούν να περνούν ξεκάθαρα μηνύματα, όχι μόνο μέσα αλλά κι έξω από τα τραγούδια τους. Η Μυρσίνη κι ο Ηλίας δείχνουν ξεκάθαρα το δρόμο της τόλμης, της μνήμης, της συμπαράταξης...




Μυρσίνη Λοΐζου
Ο ήλιος είναι δικός μας και όχι δικός σας!
«Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εν τούτοις η συνείδησή μου, και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω τα εξής: Ο πατέρας μου Μάνος Λοΐζος αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο, για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία, και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για την Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του την στερούσαν. Αφού αυτός ο λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες.
Τα δικαιώματα στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον δημόσιο πλούτο αυτή της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.
Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το ‘Καλημέρα Ήλιε’ στις κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας, -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής, και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους και ενεργούς πολίτες-
και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι. Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι, γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου, και του έδωσαν και μια αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητά του ως πολίτη, και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του.
Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ήλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη, και την προσμονή ενός ολόκληρου λαού, για δημοκρατία και ελευθερία. Εσείς όμως, είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική, και πολιτισμική καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος. Ως εκ τούτου, σας απαγορεύω ρητά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιείτε έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου, σε οποιαδήποτε κομματική σας εκδήλωση ή δραστηριότητα. Βέβαια ίσως να απαντήσετε ότι το έργο του Μάνου Λοΐζου ανήκει στον λαό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως και η συγκεκριμένη πράξη εκ μέρους μου. Επειδή όπως αποδείχτηκε δεν είστε, και ούτε ήσασταν ποτέ μέρος αυτού του λαού, και δεν έχετε πλέον κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να συνεχίζετε να τον εξαπατάτε.
Ο Ήλιος άλλωστε, είναι δικός μας, και όχι δικός σας. Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει».




Ηλίας Ανδριόπουλος
«Υπάρχουν τραγούδια που καθαγιάζει με τον χρόνο η αγάπη του λαού μας, και τα φυλάσσει σαν ακριβό φυλαχτό μες στην ψυχή του.
»Ποτέ ένα καλό τραγούδι, αλλά και κάθε αληθινή τέχνη, δεν εξύμνησε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τον τύραννο, τον δήμιο ή τον προδότη. Αντίθετα στάθηκε πάντα δίπλα στους αδύναμους και ταπεινούς , στους μάρτυρες των στρατοπέδων και στους ευγενικούς αγώνες των νέων ανθρώπων.
»Έχοντας υπ’ όψιν μου αυτά, και ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα, δεν επιτρέπω από εδώ και στο εξής στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, να χρησιμοποιεί το τραγούδι μου ‘Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες’ , στίχοι Μ.Ελευθερίου, που γράφτηκε για άλλους λόγους και συγκεκριμένα, για να εξυμνήσει την πιο ανιδιοτελή, την πιο τίμια και αγωνιστική μορφή του Ελληνισμού και του ’21, τον Μακρυγιάννη»



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου