Η «Αλληλεγγύη» για την Πράξη Εφαρμογής στον Άτταλο

Θέμα νομικό ή πολιτικό;

Τρία δημοτικά συμβούλια έχουν πραγματοποιηθεί έως τώρα με θέμα την Πράξη Εφαρμογής του Πολεοδομικού Σχεδίου για την γειτονιά του Αττάλου στο Καματερό και ακόμα η διοίκηση του δήμου αρνείται να συνταχθεί στο πλευρό και τα αιτήματα των κατοίκων. Γιατί άραγε;

Στο τελευταίο μάλιστα δημοτικό συμβούλιο που έγινε μετά από ισχυρή πίεση των κατοίκων -οι οποίοι παρεμπιπτόντως έχουν δημιουργήσει μια πολύ όμορφη συλλογική “κατάσταση” για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων τους- ο δήμαρχος κ. Σαράντης έθεσε εξαρχής κάποιες υποσχέσεις και δημιούργησε συγκεκριμένες προσδοκίες σε όσους και όσες των άκουγαν προς στιγμήν. Όμως κύριε Σαράντη είναι έτσι τα πράγματα;

Καταρχήν ο δήμαρχος απέκλεισε την διαδικασία του εξώδικου συμβιβασμού. Ενώ στο άρθρο 2 του ν.2882/01 αναφέρεται ρητά η δυνατότητα εξώδικου συμβιβασμού με τους κατοίκους για τον ορισμό τιμής, βασίζόμενος λέει σε ρύθμιση του υπουργείου ν.3212/03, την αποκλείει. Επειδή ο καθένας μεταφράζει κατά το δοκούν τους νόμους απ΄ότι φαίνεται, να αναφέρουμε ότι υπάρχει εγκύκλιος του 2006 που προτρέπει τις διοικήσεις των δήμων να λύνουν τα θέματα που προκύπτουν με τους δημότες με εξώδικο συμβιβασμό. Η δική μας διοίκηση αρνείται βέβαια να το δει, αφού μια προσφυγή στο δικαστήριο είναι πολύ πιθανό να της αποφέρει μια υψηλότερη τιμή.

Επίσης ο δήμαρχος ανέφερε ότι με την προσφυγή στο δικαστήριο αυτόματα κερδίζουμε τρία χρόνια μέχρι να πραγματοποιηθεί να οριστεί δικάσιμος και να πραγματοποιηθεί ο ορισμός της τιμής. Άρα βγάζει ο δήμαρχος το συμπέρασμα ότι έξι (6) τα χρόνια που προβλέπει ο νόμος για την αποπληρωμή των εισφορών σε χρήμα και τρία (3) μέχρι να πραγματοποιηθεί η δίκη, σύνολο εννιά (9)! Άρα πετυχαίνουμε και έξτρα αναβολή τριών χρόνων για την αποπληρωμή.

Δυστυχώς όμως σε ποιον ακριβώς νόμο λέει ότι μια οφειλή αναβάλλεται μέχρι να γίνει το δικαστήριο; Η αντίστροφη μέτρηση των δώδεκα (12) εξαμηνιαίων ξεκινά με την δημοσιοποίηση της Πράξης Εφαρμογής και των εισφορών σε γη και χρήμα που ο κάθε κάτοικος οφείλει. Οποιοδήποτε δικαστήριο γίνει δεν θα επηρεάσει το διαθέσιμο χρόνο, αλλά το ποσό της οφειλής.

Άρα μήπως τα τρία (3) έτη είναι απλά προσδοκίες που θέλουμε να δημιουργήσουμε στους κατοίκους για να πάμε με ήρεμα τα πνεύματα στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν εντός δύο (2) ετών καθώς φαίνεται, και μετά βλέπουμε;

Η δημοτική μας κίνησή, εξαρχής τοποθετήθηκε υπέρ των δίκαιων αιτημάτων των κατοίκων περί αναστολής και έθεσε το πολιτικό ζήτημα της συγκεκριμένης κατάστασης που έχει προκύψει με ευθύνη των διοικήσεων (σημερινών και προηγούμενων) του δήμου.

Εάν θέλει πραγματικά η διοίκηση να σταθεί αρωγός στο πλευρό των κατοίκων θα έκανε τα εξής:

1. Αναστολή της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου για προσφυγή στο δικαστήριο και ορισμό τιμής.
2. Προσπάθεια εύρεσης λύσης κοινής αποδοχής με τους κατοίκους.
3. Εξώδικο συμβιβασμό για τον ορισμό της τιμής.
4. Πίεση προς την κεντρική εξουσία για την μείωση των αντικειμενικών αξιών, καθώς και για νομοθετικές τροποποιήσεις στα περιθώρια αποπληρωμής των οφειλών, λόγο της γενικότερης οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης που οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας έχουν επιφέρει. 

Είναι τουλάχιστον οξύμωρο να μας μιλούν για απαγορεύσεις από το νόμο και το σύνταγμα, την στιγμή που καθημερινά παραβιάζονται και καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ας μην κοροϊδευόμαστε!
Το θέμα είναι απλό… Είναι θέμα πολιτικής βούλησης καθαρά!!!

Παραθέτουμε παλιότερο κείμενο που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα “αλληλέγγυος δημότης” για το θέμα:

“ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΤΤΑΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΣΕ ΧΡΗΜΑ”

Μεγάλος θόρυβος και αναστάτωση προκλήθηκε στους κατοίκους της περιοχής του Αττάλου σχετικά με τις πράξεις επιβολής εισφοράς σε χρήμα , οι οποίες τους κοινοποιήθηκαν μετά την κύρωση της πράξης εφαρμογής της πολεοδομικής μελέτης που έγινε για τη συγκεκριμένη πολεοδομική ενότητα του Δήμου μας .

Η κύρωση της πράξης εφαρμογής στον Άτταλο , με καθυστέρηση 26 χρόνων με ευθύνη των  Δημοτικών  Αρχών  , δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στους δημότες της περιοχής που καλούνται να καταβάλουν μεγάλα ποσά για οφειλόμενη εισφορά σε χρήμα , σε μια εποχή υπέρμετρης λιτότητας και ανέχειας , πράγμα που θα είχε αποφευχθεί εάν η πράξη εφαρμογής είχε κυρωθεί έγκαιρα .

Αντί η Δημοτική Αρχή να απολογηθεί γι` αυτή την άνευ προηγουμένου καθυστέρηση , επιφυλάσσεται να ζητήσει δικαστικά τον προσδιορισμό μεγαλύτερης εισφοράς σε χρήμα από τους δημότες , ισχυριζόμενη ότι είναι εκ του νόμου υποχρεωμένη να προβεί σ` αυτή την ενέργεια .

Όμως , καμία τέτοια υποχρέωση δεν επιβάλλει ο νόμος στη Δημοτική Αρχή , πράγμα  που η παράταξή μας επεσήμανε έγκαιρα με παρέμβασή της στο Δημοτικό Συμβούλιο .

Σήμερα , με τη ραγδαία μείωση της αξίας των ακινήτων , οφείλει ο Δήμος να απαιτήσει αμέσως από την Πολιτεία νομοθετική ρύθμιση ώστε η εισφορά σε χρήμα να μπορεί να καθοριστεί με βάση την πραγματική αξία των ακινήτων που στην εποχή μας είναι μικρότερη από την αντικειμενική αξία . Μπορεί επίσης να απαιτήσει να υπάρξει ρύθμιση με την οποία να καθοριστούν σε χαμηλά επίπεδα οι εισφορές σε χρήμα σε περιοχές που παρουσιάζουν προβλήματα , καθώς και σε εκείνες στις οποίες καθυστέρησε υπερβολικά η εφαρμογή του σχεδίου , όπως έγινε στον Άτταλο .

Η νομοθετική αυτή ρύθμιση είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Συντάγματος που αφορούν την προστασία της ιδιοκτησίας  .

Ισχυρίζεται η Διοίκηση  ότι  δεν έχει ο Δήμος μας τους αναγκαίους πόρους για να αποζημιώσει τις ιδιοκτησίες που ρυμοτομούνται , οι οποίες αποζημιώνονται με τις τιμές της αγοράς που προσδιορίζονται δικαστικά, για να δικαιολογήσει την προσφυγή του στα δικαστήρια για τον προσδιορισμό μεγαλύτερης εισφοράς σε χρήμα από τους δημότες . Ο ισχυρισμός αυτός είναι παντελώς αστήρικτος διότι τα ποσά που χρειάζεται ο Δήμος για να αποζημιώσει τις ιδιοκτησίες που ρυμοτομούνται ,  καλύπτονται από τα χρήματα που εισπράττει από τη μετατροπή της εισφοράς γης σε χρήμα , τα οποία με βάση την ισχύουσα νομοθεσία , μπορούν να διατεθούν μόνο γι` αυτό το σκοπό .

Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι οι εισφορές σε χρήμα που επιβάλλονται στους ιδιοκτήτες των ακινήτων διατίθενται αποκλειστικά για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων (δρόμοι , πεζοδρόμια , δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης) . Τα βασικά όμως πολεοδομικά έργα στον Άτταλο είναι ήδη κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κατασκευασμένα και επομένως τα χρήματα που προβλέπεται να εισπραχθούν ως εισφορά σε χρήμα  από τους ιδιοκτήτες , είναι πολύ περισσότερα από όσα απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων που υπολείπονται , δεδομένου ότι υποχρεούται από το νόμο να συνεισφέρει και το Δημόσιο γι` αυτό το σκοπό  .

Τέλος , είναι σε όλους γνωστό , ότι στην περιοχή του Αττάλου έχουν αποχαρακτηρισθεί οι περισσότεροι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι λόγω της  εγκληματικής αδράνειας των  Δημοτικών  Αρχών  και της αδιαφορίας αυτών που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι σήμερα . Προκειμένου να μην αποχαρακτηρισθούν και οι λίγοι πλέον εναπομείναντες δημόσιοι χώροι , να απαιτηθεί από τη Διοίκηση του Δήμου η κατά προτεραιότητα αποζημίωσή τους με κονδύλια από το Δημόσιο .

Σε μια περιοχή που βρίσκεται δίπλα στη χωματερή της  Φυλής , που αποτελεί τη μεγαλύτερη και επικινδυνότερη αποθήκη απορριμμάτων στην Ελλάδα , το ελάχιστο που οφείλει να κάνει  το κράτος είναι να εξασφαλίσει  τους  λίγους κοινόχρηστους χώρους που απέμειναν.

Πηγή: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ