Σταματήστε επιτέλους να κράζετε τους νεολαίους!

Του Λάμπρου Μπαλιούσκα

Σε πολλές από τις συνελεύσεις που κάνουμε βλέπω να κράζονται οι νεολαίοι. Που είναι οι νέοι; Μα γιατί είναι τόσο δυσκίνητοι; Γιατί δεν είναι μαζί μας στους αγώνες; Γιατί δεν βγαίνουν μπροστά; Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Θα κάνω μια προσπάθεια να σας πω εγώ το γιατί. Οι νέοι και οι νέες σήμερα σας «μισούν» και σας «φθονούν» ταυτόχρονα. Και γιατί αυτό. Γιατί οι περισσότεροι από εσάς βγήκατε στην αγορά εργασίας από το 1981 και μετά. Σε μια εποχή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που οι διορισμοί στο δημόσιο από την πίσω πόρτα έδιναν και έπαιρναν. Σε μια εποχή που το χρήμα έρεε άφθονο. Και εσείς τι κάνατε; Μα πέσατε με τα μούτρα φυσικά. Άλλοι διοριστήκατε στο δημόσιο με παχουλούς μισθούς και άλλοι γίνατε ελεύθεροι επαγγελματίες η επιχειρηματίες.

Και που είναι η δική σας ευθύνη σε όλο αυτό; Θα σας πω αμέσως. Πόσοι από εσάς είπατε όχι δεν θα μπω στο δημόσιο, γιατί ο τρόπος που πάει να γίνει η πρόσληψη μου στηρίζεται στο ρουσφέτι και δεν ταιριάζει με την αριστερή μου ιδεολογία. Πόσοι από εσάς που γίνατε ελεύθεροι επαγγελματίες η επιχειρηματίες, τότε που το χρήμα έρεε άφθονο όπως προ είπα δεν δεχτήκατε να το πάρετε και κάνατε επανάσταση; Γιατί ξέρατε πολύ καλά ως έξυπνοι άνθρωποι που είστε ότι το χρήμα αυτό προερχόταν από υπέρογκο δανεισμό και κάποια στιγμή οι συνέπειες θα έσκαγαν στα μούτρα των παιδιών σας.
Τότε έπρεπε να κάνετε την επανάσταση κύριοι αν θέλατε να σώσετε τα παιδιά σας. Αν θέλατε να λέγεστε αριστεροί. Πόσοι από εσάς που τελικά μπήκατε στο δημόσιο, «με τον τρόπο που μπήκατε» δουλέψατε το προβλεπόμενο οκτάωρο για να είστε πιο παραγωγικοί. Για να κάνετε το δημόσιο πιο παραγωγικό; Πολλοί λίγοι. Οι περισσότεροι από εσάς ήσασταν λουφαδόροι και φεύγατε στις 4 ώρες η και άλλοι δεν πηγαίνατε καθόλου και είχατε και δεύτερη δική σας δουλειά.
Ε ναι λοιπόν οι νεολαίοι δεν σας εμπιστεύονται και για αυτό και δεν είναι μαζί σας. Γιατί σας θεωρούν συνυπεύθυνους για την κατάσταση που βιώνουν σήμερα.
Πως νοιώθει λοιπόν ένας νέος σήμερα; Μπήκατε ποτέ σε αυτή την διαδικασία να προσπαθήσετε να μπείτε λίγο στην θέση του; Νοιώθει (άχρηστος) δηλαδή μη χρήσιμος, αφού δεν μπορεί να βρει μια εργασία παρόλο τον κόπο που έχει καταβάλει για να εξειδικευτεί σπουδάζοντας τόσα χρόνια. Αυτό του είπατε. Να σπουδάσει για να πετύχει. Και όσοι από αυτούς βρίσκουν εργασία νοιώθουν ακόμα χειρότερα. Νοιώθουν την απόλυτη εκμετάλλευση. Νοιώθουν ως σύγχρονοι δούλοι αφού αμείβονται με 400 ευρώ τον μήνα δουλεύοντας κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες και με ωράρια που ξεπερνούν τις 12 ώρες την ημέρα.
Ένα άλλο πρόσφατο παράδειγμα θα σας δώσω για να καταλάβετε πόσο άπληστοι και υποκριτές είστε.
Πρόσφατα είχαμε δημοτικές εκλογές και υπήρχαν και αρκετοί νέοι και νέες στα ψηφοδέλτια. Πόσοι από εσάς λοιπόν παλέψατε να μπουν οι νέοι στο δημοτικό συμβούλιο και όχι ο εαυτούλη σας πάλι, έτσι ώστε να βγουν μπροστά, αφού τόσο πολύ όπως λέτε το επιθυμείτε; Ελάχιστοι θα πω. Πολύ λίγοι νέοι μπήκαν στα δημοτικά συμβούλια. Πάλι δεν τους δώσατε την ευκαιρία και προτιμήσατε να μπείτε εσείς, θέλοντας να ικανοποιήσετε την όποια ματαιοδοξία σας η τις «κρυμμένες» φιλοδοξίες σας.
Σταματήστε λοιπόν να κράζετε τους νέους. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε για αρχή είναι να τους ζητήσετε ένα μεγάλο συγνώμη και να τους δώσετε ευκαιρίες. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το κίνημα της πλατείας το οποίο δημιουργήθηκε μέσα από τα social media κατέβασε εκατοντάδες χιλιάδες νέους στις πλατείες ενώ εσείς δεν μπορείτε παρά μόνο κάποιες δεκάδες;
Δεν θα σας δώσω εγώ και εδώ την απάντηση. Βρείτε την μόνοι σας.