ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, 25 ΜΑΗ 1976

Ο τότε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή, Κωνσταντίνος Λάσκαρης, εισηγείται τον περίφημο «αντισυνδικαλιστικό νόμο 330» και "καταργεί την ταξική πάλη". Οι εργαζόμενοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Στις 24 Μαΐου κηρύσσεται 48ωρη απεργία και διοργανώνεται πανεργατικό συλλαλητήριο στο οποίο συγκεντρώνονται πάνω από 100.000 εργαζόμενοι. Την επομένη, 25 Μαΐου, περί το μεσημέρι, γίνεται πανοικοδομική απεργία, και επιχειρείται να πραγματοποιηθεί πορεία προς το Υπουργείο Απαχόλησης. Οι δυνάμεις καταστολής τους επιτίθενται με χρήση δακρυγόνων, πυροβολισμών και τα θωρακισμένα αυτοκίνητα καταστολής τις περίφημες "αύρες". Μία από αυτές κι ενώ καταδίωκε διαδηλωτές, θα σκοτώσει μια μικροπωλήτρια, την 67χρονη Αναστασία Τσιβίκα.

Χιλιάδες λαού συρρέουν τις απογευματινές ώρες και οι συγκρούσεις κρατούν μέχρι αργά το βράδυ. Οι τότε νεολαίες του ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΚΚΕεσ και της ΕΔΑ υπογράφουν κοινή ανακοίνωση για τα "έκτροπα", όπου μιλούν για προβοκάτορες. Οι δεξιές εφημερίδες της εποχής μιλούν για εξτρεμιστές. Νέες διώξεις (μετά και από τα γεγονότα της 23ης Ιούλη 1975) σε μέλη και στελέχη διαφόρων εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση της ΟΜΛΕ (Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας) στις 7 Ιούλη 1976, που δημοσιεύτηκε στο ΛΑΪΚΟ ΔΡΟΜΟ της 10ης Ιούλη 1976:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Κ.Ε. της ΟΜΛΕ

Δημοσιεύτηκε αυτές τις μέρες στον Τύπο το πόρισμα για τα γεγονότα της 25 του Μάη. Σύμφωνα μ’ αυτό, μια σειρά από στελέχη και μέλη διαφόρων οργανώσεων θεωρούνται σαν «υπεύθυνοι» για τα γεγονότα αυτά.
1. Η Κ.Ε. της ΟΜΛΕ θεωρεί ότι και αυτή η υπόθεση εντάσσεται στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου της κυβέρνησης, που είναι η κλιμάκωση των αντιλαϊκών, αντιδραστικών μέτρων σ’ όλους τους τομείς της οικονομικής, πολιτικής, συνδικαλιστικής ζωής του τόπου. Η κλιμάκωση αυτή έχει σα στόχο να στηρίξει και να καλύψει την επίθεση του ντόπιου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου, των ξένων ιμπεριαλιαστών, ενάντια στην εργατική τάξη και σ’ ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό.

2. Σ’ αντίθεση με την κατηγορηματική λαϊκή απαίτηση, επιδεικνύεται από τη μεριά της κυβέρνησης ανοχή και κάλυψη των φασιστικών μηχανισμών, των μοναρχικών, του αδιάκοπα δραστηριοποιούμενου παρακράτους. Ενώ παράλληλα μπαίνει σ’ εφαρμογή ο αντεργατικός νόμος 330 του Λάσκαρη, ενώ καλύπτονται οι τρομοκρατικές απολύσεις συνδικαλιστών, ενώ προετοιμάζονται νέα ιδιώνυμα και νέα χτυπήματα για τις λαϊκές οργανώσεις.

Παραπέμπονται σε δίκες μέλη και στελέχη διαφόρων οργανώσεων για τα γεγονότα της 25 του Μάη, ενώ είναι φανερό και για τον καθένα πια ότι αυτά προκλήθηκαν από τη βίαιη επίθεση της αστυνομίας. Και ακόμα, παραμένουν ασύλληπτοι οι δράστες των παλαιότερων και πρόσφατων δολοφονικών και τρομοκρατικών επιθέσεων.

3. Η Κ.Ε. της ΟΜΛΕ:

• Καταγγέλλει τη βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας στα γεγονότα της 25 του Μάη, πού είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο μιας γυναίκας και τον τραυματισμό δεκάδων δημοκρατικών πολιτών.

• Καταγγέλλει τη μη σύλληψη και τιμωρία των πραγματικά ένοχων, των παρακρατικών οργανώσεων πού πραγματοποιούν τις κάθε είδους τρομοκρατικές επιθέσεις.

• Καταγγέλλει την παραπομπή σε δίκη και ζητά την απαλλαγή όλων όσων παραπέμφθηκαν ή θα παραπεμφθούν σαν φυσικοί ή ηθικοί αυτουργοί των γεγονότων της 25 του Μάη. Ακόμα αυτών, που παρά την προηγούμενη αθωωτική απόφαση, ξαναδικάζονται για τα γεγονότα της 23 του Ιούλη 1975.

— Κάτω τα χέρια από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες του λαού.

— Κάτω τα χέρια από τις δημοκρατικές οργανώσεις.

Η Κ.Ε. της ΟΜΛΕ
7.7.1976

Την ίδια ημέρα επεισόδια έγιναν και στη Ρόδο όπου οι δυνάμεις καταστολής και εκεί επιτίθενται σε διαδηλωτές που διαμαρτυρόντουσαν για την άφιξη του 6ου στόλου.