ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Επιλογή – Σχολιασμός: Δημήτρης Φεργάδης

“Επάνω στα φυλάκια ακούγονταν οι φωνές των φυλάκων:
«Αλτ, τις εί;», «Αλτ, τις εί;». Κι ακούγεται ευδιάκριτη η απάντηση:
«Εγώ, το φεγγάρι», «Εγώ, η άνοιξη». Και πέρασαν.
Μπήκαν στ’ αντίσκηνα κι άφησαν στο προσκέφαλό μας
ένα λαγήνι με νερό, ένα ψωμί, ένα γαρύφαλλο.
..........................................................
Νερό, ψωμί, γαρύφαλλο ο Σταμάτης,
ο αδελφός του φεγγαριού και της άνοιξης – ο αδελφός μας.
Ώστε, λοιπόν, δεν πέθαναν τα στάχυα και τα ποιήματα”.

Γιάννης Ρίτσος, Αθήνα, Σεπτέμβρης 1960

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

-1-

Πάλι Δημοκρατία ανάπηρη σου τάζουν

Στην Δημοκρατία (αυτήν που βιώνουμε σήμερα) δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Λένε. Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι και οι «συν αυτοίς»...

Να συμφωνήσω. Εξ’ άλλου δεν ξέρω και πολλά (ένας απλός πολίτης είμαι) για να αντιμετωπίσω κοτζαμάν συνταγματολόγους σπουδαρχίδηδες.
Όμως, δείτε, παρακαλώ με λίγη συμπάθεια και πολύ κατανόηση αυτό που συμβαίνει στο σπιτικό του μικροέλληνα και τα ...ξαναλέμε.
Λέει, λοιπόν... Ο μικροέλληνας.
- Δούλευα και δεν δουλεύω.
- Δούλευε, «δουλεύει» και δεν πληρώνεται εδώ και πέντε μήνες (η γυναίκα μου).
- Είχαμε και έχουμε (ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ) δυο μικρά παιδιά.
- Πήγαιναν και ...ακόμα πηγαίνουν σχολειό. Έστω και χωρίς βιβλία.
- Τρώγαμε και ...συνεχίζουμε (εννοείται λιγότερο) να τρώμε.
- Πλήρωνα και συνεχίζω (με ΔΑΝΕΙΚΑ) να πληρώνω το δάνειο του σπιτιού μου.
- Πλήρωνα και δεν ξέρω αν θα μπορώ να πληρώνω ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, πετρέλαιο.
- Είχα, έχω αλλά δεν κινώ πια το αυτοκίνητό μου. (Τις πινακίδες τις κατέθεσα στην Εφορία).
- Πήγαινα και πηγαίνω στο ΙΚΑ (αχρείαστο να είναι) βάζοντας τελευταία και το χέρι μου στην στενή μου πια τσέπη, μια και ...δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα. Βλέπετε η φτώχεια φέρνει ΙΚΑ τώρα για πολλούς.
- Δεν έβαζα αλλά βάζω πια λίγο χέρι στο πορτοφόλι των πεθερικών μου. (Με την άδεια τους βέβαια. Λίγο ντροπή μεν, αλλά, αναγκαίο δε).
- Αμαρτίαν, άλλη τινά, μέχρι σήμερα «ουκ έχω». Να συνεχίσω; Νομίζω αρκετά...
Στο προκείμενο λοιπόν.
Όπως, προείπα, ήμουν και είμαι μέλος, όπως εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα, της κοινωνίας που με την τίμια ψήφο της στήριζε αυτήν, την χωρίς αδιέξοδα (όπως την διαφημίζετε) Δημοκρατία.
Τώρα...; Τι μου λέτε να πω;
Στο παιδί μου εννοείται. Όχι στο παιδί σας.
Αφήστε τις πονηριές... Γιατί στο δικό σας ξέρετε τι θα πείτε... Εξ’ άλλου και δουλειά θα του βρείτε (όταν τη χρειαστεί, αν δεν πάρει την δική σας «δουλειά»), όπως και το σχολειό, το καλύτερο, τώρα, του έχετε βρει. (Έτσι δεν είναι φράου Anne D; Και επί τη ευκαιρία. Πώς πήγε, φέτος, το παιδί στα «πτωχοπροδρομικά» εκπαιδευτήρια ΚΩΣΤΕΑ – ΓΕΙΤΟΝΑ;)
Τώρα, μην ξεχαστούμε πάλι. Με εμένα τι γίνεται. Ακούγεται μακριά ο μικροέλληνας. Και με τα αδιέξοδα. Βρίσκομαι ή όχι σε αδιέξοδο με όλα αυτά που συμβαίνουν; Κι αν βρίσκομαι, όπως σίγουρα μας προκύπτει, δεν βρίσκονται μαζί μου και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα; Αλλά και σαν εσάς;
Έχει, λοιπόν, σύμφυτα κι αξεπέραστα αδιέξοδα αυτή η Δημοκρατία ή δεν έχει; Αν δεν αμφισβητείται, βέβαια, πως ο λαός, εμείς δηλαδή, είμαστε το «αίμα και το σώμα» της Δημοκρατίας.
Κι αν εσείς, μετά από όλα αυτά, συνεχίζετε να επαναλαμβάνετε πως δεν έχει (γιατί έτσι δεν έχετε εσείς αδιέξοδα μια κι έτσι συντηρείστε) εμείς, τα εκατομμύρια που βρισκόμαστε σε πραγματικό αδιέξοδο, τι κάνουμε;
Ρωτάω κι απάντηση δεν περιμένω. Από εσάς. Εξ’ άλλου οι σωστές απαντήσεις δίνονται μόνο με σωστές πράξεις. Από αυτούς που υποφέρουν στη Δημοκρατία σας.
Έτσι δεν είναι σοφέ, σεβαστέ, μειλίχιε, άψεγε, δίκαιε, τρισόλβιε, σιωπηλέ πρόεδρε αυτής της Δημοκρατίας με τα κοντά 300 χιλ. ευρώ τον χρόνο; (από «του φτωχού τ’ αρνί», όπως σίγουρα θα ξέρεις βγαίνουνε)

-2-

Διαγωνισμός Μαγειρικής

Το Gourmet πιάτο της ημέρας

Παίρνουμε δυο μαγείρισσες. Ίδιας ηλικίας, ίδιας περίπου εμπειρίας περί την μαγειρική και πάνω κάτω ίδιων σπουδών εις την Εσπερίαν. Τους δίνουμε: ίδια ακριβώς ποσότητα φρέσκα φασολάκια, ίδια ακριβώς ποσότητα και ποιότητα ελαιολάδου και ίδια επίσης ακριβώς ποσότητα και ποιότητα καρυκευμάτων. Ίδια μαγειρικά σκεύη, ίδια κουτάλα (ξύλινη, δρύινη) και ίδια κουζίνα. Ίδιο, επίσης, χρόνο. Ακριβώς ίδιο.
Εκεί που διαφέρουν οι δυο μαγείρισσες είναι στα ...μαλλιά. όχι, όχι. Κακώς σκέπτεστε αυτό που σκέπτεστε.
Απλά η μια είναι ...ξανθιά και η άλλη ...μελαχροινή. (Φο ή βεριτάμπλ δεν το ξέρω).
Το ερώτημα:
Πιστεύει κανείς πως το ... «πιάτο της ημέρας» μπορεί να διαφέρει σε ποσότητα, ποιότητα ή γεύση; Ο νοών νοείτο...

-3-

Το νερό

Η από δω είναι όχθη. Ακίνητη. Στάσιμη.

Η από ‘κει είναι όχθη. Ακίνητη. Στάσιμη.

Το τρεχούμενο νερό

σπρώχνει ορμητικά

την ζωή, την υλή,

στη θάλασσα, στο «πέλαγο το ξέσκεπο».