Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Αντιπαραβολές

Είναι δυνατόν να αντιπαραβάλλουμε τη δολοφονική επίθεση εναντίον του ΚΚΕ, με την όποια κριτική μπορεί να κάνει κανείς σε πλευρές της πολιτικής του τακτικής;
Η συμμετοχή στις απεργιακές εκδηλώσεις το διήμερο 19 και 20 Οκτωβρίου ήταν πράγματι μεγαλειώδης και πρωτοφανής. Τα όσα προηγήθηκαν όμως έχουν κι αυτά τη δική τους εξαιρετική σημασία. Επί τρεις περίπου εβδομάδες οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν εκατοντάδες γενικές συνελεύσεις, στάσεις εργασίας, απεργίες και καταλήψεις με πνεύμα έντονης μαχητικότητας και αγωνιστικής δράσης.
Χιλιάδες οι εργαζόμενοι που βγήκαν για πρώτη φορά στον δρόμο να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και εντέλει να απαιτήσουν να φύγουν η κυβέρνηση, η τρόικα και οι υποστηρικτές τους.
Οι κινητοποιήσεις αυτές έστελναν σαφέστατο μήνυμα στην πολιτικά τελειωμένη κυβέρνηση η οποία δεν είχε άλλο δρόμο από αυτόν της καταστολής. Επί δυο ημέρες εξαπολύθηκε χημικός πόλεμος εναντίον του εχθρού λαού. Ενός λαού που τα συνδικάτα και οι οργανώσεις του για πρώτη φορά στα δυο χρόνια βρέθηκαν μαζί στον ίδιο χώρο. Που για πρώτη φορά τα συνθήματα είχαν κοινό παρανομαστή, το «Κάτω η κυβέρνηση» ανεξάρτητα από τον τρόπο που τον επιθυμεί κανείς. Ένα σύνθημα που γενικεύτηκε και ειπώθηκε πάνω από ένα εκατομμύριο στόματα που βρέθηκαν στις διαδηλώσεις όλης της χώρας. Που για πρώτη φορά σωματεία, ομοσπονδίες, σωματεία από όλους τους πολιτικούς χώρους έσμιξαν και γέμισαν όλους τους δρόμους πέριξ της βουλής.
Σημαντική είναι η για πρώτη φορά τοποθέτηση του ΚΚΕ για πτώση της κυβέρνησης. Όπως εξίσου σημαντική η απόφασή του να επιχειρήσει να περικυκλώσει τη βουλή, να πάει και να μείνει στο σύνταγμα, μέχρι την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, μαζί με όλους εμάς τους άλλους, έστω και με την περιφρούρηση του. Δεν ξέρω από που προέκυψε αυτή η αλλαγή στάσης, αλλά μόνο ως θετική μπορώ να τη δω κι ως ένα πρώτο βήμα.
Κι εμείς. Τι λέγαμε, λοιπόν, εμείς τόσον καιρό φίλοι μου και συναγωνιστές στα μέλη, φίλους και οπαδούς του ΚΚΕ; Δεν ρωτούσαμε γιατί δεν έρχονται όλοι μαζί να μείνουμε στο σύνταγμα; Δεν του πικάραμε ότι οι πορείες τους θυμίζουν εκδρομή στην Ακρόπολη; Γιατί οι πορείες μας να μην γίνουν ένα; Περίμενε κανείς ότι το ΚΚΕ θα ερχόταν να γίνει ένα με την λαοθάλασσα της πλατείας; Ή ότι θα άνοιγε την αγκαλιά του στο ΣΥΡΙΖΑ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Ή ότι θα ερχόταν να μας ζητήσει συγγνώμη για την προηγούμενη απουσία του; Τι θα απαντήσουμε στον φίλο του ΚΚΕ που θα μας πει, ορίστε ήρθαμε, να και τα αποτελέσματα. Δεχτήκαμε δολοφονική επίθεση με δεκάδες τραυματίες. Κι ένας σύντροφός μας είναι νεκρός...
Ας μην παριστάνουμε λοιπόν τους αφελείς. Ιδίως εκείνοι οι οποίοι πρωτοστατούν σήμερα στην κριτική στο ΚΚΕ για την «ιδιοκτησιακή του αντίληψη», για την «περιφρούρηση» ενώ μόλις χθες του πρότειναν έως και τη συγκρότηση του νέου ΕΑΜ. Έλεος! Που είναι η αλήθεια; Στο τότε ή στο τώρα; Μήπως μύρισε ο αέρας εκλογές και οι προσκλήσεις για ενότητα αντικαταστάθηκαν με την στείρα αντιπαράθεση;
Είναι δυνατόν να αντιπαραβάλλουμε τη δολοφονική επίθεση εναντίον του ΚΚΕ, με την όποια κριτική μπορεί να κάνει κανείς σε πλευρές της πολιτικής του τακτικής;
Δε νοιώθουμε ότι αυτό που φοβάται το σύστημα είναι η ενότητα (έστω και στη δράση) των εργαζομένων; Μόλις το σύστημα ένοιωσε να αλλάζει στάση το ΚΚΕ, ίσως πιεζόμενο από τη βάση του αλλά και πολλούς άλλους καλοπροαίρετους εργαζόμενους, ενεργοποιήθηκε κι έβαλε σε διατεταγμένη υπηρεσία τους προβοκάτορες.
Δεν ξέρω πως θα προχωρήσουμε τις επόμενες ημέρες και πως θα επουλωθούν τα τραύματα σύντομα. Σίγουρα όμως πρέπει να θάψουμε το ανάθεμα και να υπερβούμε εαυτούς ώστε να ξανακοιταχτούμε στα μάτια με τους συντρόφους της κάθε πλευράς.
Κ.Σολ.

7 σχόλια:

  1. Να συμμεριστώ την αγωνία του αρθρογράφου όσον αφορά στην επούλωση των τραυμάτων και στην προτροπή του να θάψουμε το ανάθεμα. Ένα σχόλιο μόνο: θα ήθελα να μην ξέχναγε στην ανάλυσή του όλες αυτές τις χιλιάδες των ανθρώπων που βρεθήκαμε ανάμεσα παρά τη θέλησή μας, σοκαρισμένοι και ανήμποροι να σταματήσουμε την εκτυλισσόμενη μπρος τα μάτια μας βαρβαρότητα όλων αυτών των μικρών θεών κάθε χρώματος. Ζήσαμε και θα ζούμε για καιρό, στο πετσί μας και στις ψυχές μας τα επίχειρα πολιτικών που προώθησαν / προωθούν την απομόνωση, τα "μαγαζιά", την άρση επικοινωνίας, την άρνηση κοινής δράσης, την απόλυτη καχυποψία, την ανταγωνιστικότητα και στο τέλος αυτής της διαδρομής ακόμα και τη φυσική σύγκρουση. Δεν είναι κάτι καινούργιο άλλωστε. Η αριστερά πάντα κάπως έτσι έλυνε τις "διαφορές" της... Θα αφήσουμε όλοι/όλες (και το εννοώ) να συμβεί ακόμα μια φορά; Ή επιτέλους θα μπούμε στη μέση να σταματήσουμε αυτόν τον αηδιαστικό κατήφορο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κάποιος που ήταν εκεί25 Οκτωβρίου 2011 στις 3:10 μ.μ.

    Δολοφονικές επιθέσεις δεν έκαναν μόνο οι μεμονωμένες μολότωφ(και με παρέμβαση ψυχραιμότερων πολιτικά συντρόφων αυτό διακόπηκε-γιατί θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολλή ώρα). Δολοφονικές επιθέσεις (καθόλου μεμονωμένες και απόλυτα σχεδιασμένες και κομματικά νομιμοποιημένες) έκαναν τα ηρωικά ΚΝΑΤ. Αυτοί χτύπησαν πρώτοι κόσμο που τους έκραζε, αυτοί ζητούσαν ταυτότητες, αυτοί κράτησαν τη βουλή ανοιχτή (και όχι περικυκλωμένη) για να μπορούν τα κοινοβουλευτικά λαμόγια να παίξουν το γνωστό θεατρικό τους παιχνίδι, και αυτοί πέταγαν πέτρες, αυτοί πέταξαν διαδηλωτή από ύψος 4 μέτρων με αποτέλεσμα βαρύ τραυματισμό του. Η κάποιοι δεν ήταν έκει, ή κάποιοι δεν είδαν βίντεο ή κάνουν πως δεν θέλουν να καταλάβουν.
    Αν θέλουμε να είμαστε "δίκαιοι" λοιπόν, και να μην κάνουμε πολιτικές ντρίπλες ας τα λέμε όλα.
    ΥΓ Ας μην ξεχνάμε και τον τρόπο που χειρίζονται το νεκρό εργάτη και μέλος τους Δημήτρη Κοτσαρίδη: ως εργαλείο επίτευξης πολιτικής υπεραξίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελεγα να μην πω τιποτα,δεν αντεχω ομως αλλο ,ημουνα εκει με το γιο μου και στο παρα τριχα γλυτωσαμε απο τα μαρμαρα,τις μολοτωφ τις φωτοβολιδες και τις δυο τρεις κροτου λαμψης.Το ΠΑΜΕ και συγκεκριμενα η περιφρουρηση κρταγε αμυντικη σταση αρκετα μετα την επιθεση αυτη.
    Δεν μπορω να ακουω αλλα απο αυτα που βιωσα εγω και ο γιος μου ο οποιος μεχρι εκεινη την στιγμη εβλεπε με καλο ματι τον χωρο των φερομενων αναρχοαυτονομων.Δεν υπαρχει καμμια δικαιολογια για τις πραξεις αυτων των ομαδων και ατομων.Εχω δε την εξης απορια .Γιατι δεν περιμεναν να φυγει το ΠΑΜΕ και μετα να πανε στην πλατεια?Γιατι τοσο μενος?ειχε προγραμματιστει καμμια επανασταση και αναβληθηκε εξ αιτιας του ΚΚΕ?Ποσο μεγαλο ηταν αυτο που ειχαν ετοιμασει και τους εμποδισε να πραγματοποιησουν το ΚΚΕ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εξηγησε μου, ειμαι αγράμματος,ποια ειναι τα ηρωικα ΚΝΑΤ? και γιατι ο κοσμος τους εκραζε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πράχτωρ πλουμπίδης26 Οκτωβρίου 2011 στις 1:18 μ.μ.

    Επίκουρε, το ΚΚΕ δεν θα έφευγε γιατί είχε αναλάβει την υπεράσπιση της κοινοβουλευτικής ομαλότητας (συνήθειο που του μεινε από τις Βαρκιζες). Εφυγε από το Σύνταγμα, όταν έφυγε με την επέμβαση της αστυνομίας και το κάτω μέρος της πλατείας (σωματεία και άλλοι) Τυχαίο;. Καμιά επανάσταση δεν είχε (δυστυχώς) προγραμματιστεί. Και το κκε ήταν εκεί να την καταστείλει σε περίπτωση που εκδηλωνόταν. Κακά τα ψέματα. Από τις 11 το πρωί, διάφορος ευτερόκλητος κόσμος πήγαινε όχι συλλογικά, μπροστά στους κουκουλοφόρους-κρανοφόρους του ΚΚΕ (ή μηπως βλέπουμε μόνο κουκουλοφόρους από την άλλη πλευρά;)και τους έκραζε για την στάση τους: το να κρατάνε παλούκια δηλαδή και να είναι στραμένοι προς τους άλλους διαδηλωτές και όχι προς τη Βουλή. Το κκε με χυδαίο τρόπο έδειχνε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός του. Δυστυχώς, όταν κόσμος άρχισε να πλαισιώνει μαζικά το μπλοκ των αναρχικών που πηγε να τους κράξει (γιατί αν ήθελε να τους επιτεθεί, πίστεψέ με θα πήγαινε και αυτό με κράνη και παλούκια και όχι με γυμνά χέρια και κεφάλια) η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη: πρώτον γιατί το ΚΚΕ είχε αποφασίσει να σηκώσει το γάντι που του πετούσε από το πρωί κόσμος και δεύτερον γιατί πολύς κόσμος που βρέθηκε μπροστάρης από την άλλη πλευρά ενάντια στο ΚΚΕ δεν είχε τη στοιχείωδη ψυχραιμία. Αυτό που απαντήθηκε από διάφορο κόσμο επιτόπου (ο οποίος δεν ήταν μόνο αναρχικοί) ήταν η με το έτσι θέλω επιβολή των ΚΚΕδων πάνω σε όλους τους υπόλοιπους διαδηλωτές. Ορθό πολιτικά ή όχι, αυτό είναι το μόνο που έχει να κριθεί. Το δίκαιο της κίνησης ήταν με το μέρος του κόσμου που εξοργίστηκε με τους ΚΚεδες (άσχετα αν ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτού του κόσμου έκανε γνωστές καφρίλες με μολότωφ) Επαναλαμβάνω όμως πως δεν είναι τυχαίο γιατί πέσανε τόσες λίγες μολότωφ: κόσμος από τον αναρχικό χώρο, έτρεξε μέσα στην αναμπουμπούλα να σταματήσει αυτήν την πρακτική.
    Πες μας λοιπόν: άφηναν οι ΚΚΕδες κάποιον άλλο (μη μέλος ή μπλοκ διαδηλωτών) να πλησιάσει τη Βουλή και να εκφράσει με τον όποιο τρόπο ήθελε την δυσαρέσκεια ή την οργή του; Αυτο είναι καπέλωμα και νταβατζιλίκι; Είναι ακόμα χειρότερα, επιβολή της ομαλότητας που βολεύει τρόικες, αφεντικά και λοιπούς σε μια κρίσιμη μέρα για όλη την κοινωνία; Το ΚΚΕ έπαιξε τον ρόλο της εμπροσθοφυλακής του συστήματος και όχι του αγώνα; Οι κρανοφόροι του ήταν ή όχι αντικαταστάτες των ΜΑΤ; Ηταν προσυνενοημένοι με την αστυνομία; Γιατί τα ΜΑΤ κυνηγούσαν "κουκουλοφόρους" και δεν κυνήγησαν τα ΚΝΑΤ τα οποία με καδρόνια και πέτρες και κράνη κινούνταν δίπλα τους; Ορμούσαν τα ΚΝΑΤ λυσσασμένα και βαρούσαν -σαν άλλοι μπάτσοι- κόσμο αδιάκριτα; πέταξαν διαδηλωτή από 4 μέτρα ύψος με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό του;
    Αν όλα αυτά λοιπόν ήταν μια νομιμη άμυνα του κόμματος απέναντι στη βία των αναρχικών, άλλο τόσο ήταν νόμιμη η άμυνα- απάντηση και η σύγκρουση των διαδηλωτών με τους σταλινικούς που διαφέντευαν τη Βουλή και με βία υπεράσπιζαν την κομματική τους θέση. Τα παλούκια γι αυτό τα έφεραν: αν τολμούσες να τους πεις εγώ θα πάω μπροστά στη βουλή για να βρίσω, μουτζώσω, πετάξω αυγά, πέτρες γιαούρτια, να βρίσω τους βουλευτές, στο δικό σου το κεφάλι θα τα προσγείωναν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πράχτωρ πλουμπίδης226 Οκτωβρίου 2011 στις 1:19 μ.μ.

    Και συνεχίζω...
    Εντάξει οι "φερόμενοι αναρχοαυτόνομοι" όπως τους λες είναι αφελείς, κακούργοι και επικίνδυνοι για το κίνημα. το ΚΚΕ είναι; Γιατί οι "φερόμενοι αναρχοαυτόνομοι" δεν έχουν ούτε πολιτική βούληση, ούτε στρατηγική, ούτε θεώρηση τέτοια για να επιβληθούν στο κίνημα -άσχετα αν αρκετές φορές πρακτικές τους μπορούν να επιβάλλουν όρους και ρυθμούς στο "κίνημα" που δεν επιλέγει το ίδιο- γιατί οι λογικές της πρωτοπορίας και των ηγεμόνων του κινήματος είναι ενάντια στις αρχές τους.. Το ΚΚΕ έχει και στρατηγική και βούληση να επιβληθεί στο κίνημα και να το εργαλειοποιήσει.

    Το ερώτημα λοιπόν, αφού όλοι κάνουμε την κριτική και την αυτοκριτική μας είναι τί ήθελε ο καθένας να κάνει εκεί κάτω, πως φανταζόμασταν ότι θα σταματήσουμε την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, πως θα κάναμε πραγματικότητα αυτό που σύσσωμη η αριστερά μας έχει πάρει τα αυτιά το τελυταίο καιρό: αυτό το σύνθημα για το ελικόπτερο που θα φύγουν όλοι όπως στην αργεντινή. Γιατί τελικά, τα συνθήματά της ήταν για άλλη μια φορά λόγια και μόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. για αλλη μια φορά αποδειχτηκε ποιοι ειναι οι πυλωνες του συστηματος : τα κόμματα όλα , και η μεγαλη προδοσια που την βιώνουμε χρονια τωρα στους δημους : το ΚΚΕ σε στενη συνεργασια στα δημοτικά συμβουλια και τους ΔΗΜΟΥΣ με το ΠΑΣΟΚ , τωρα και οι σωματοφυλακες των βουλευτων .Στηλοβατης του συστηματος .Αυτο ειναι απλα προδοσια !Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!
    Συγχωρηστε με που δεν ειμαι πολύ κομματικοποιημένη , και δεν μπορω να ακολουθησω την συζητησή σας, αλλά εργαζομαι σκληρα και βλεπω απ'εξω ..Απο την αλλη ο Συριζα που ψηφισε το Μααστριχ τωρα δειχνει μια μεγαλη συμπαθεια γι ατα "παιδια" , την αντιεξουσιατική ομαδα κ.τ.λ..Ολα οκ, ολα αγαπημενα, τωρα το πραγμα ξεστρατιζει πως να το μαζεψει?Ο κόσμος βγηκε πανω απο τα κομματα ,περα απο το κομματα .Θα επρεπε πρωτα οι αρχηγοι των αριστερων κομματων να παραιτηθουν.Γ ια την αδυναμία τους να οδηγησουν την οργη του κόσμου και να την οργανώσουν , να την σχηματοποιησουν αντι να την περιθαλψουν και να την κανακεψουν να την εξορθολογισουν......με προορισμό για να την ελεξουν .....εξω όλοι απ΄την παραγκα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή