Νομιμότητα ή επιβίωση;

«...Πέρα από τις όποιες διεκδικήσεις διατυπώνουν τα συνδικάτα, η πιο άμεση προτεραιότητα είναι ακριβώς αυτή: να υπερασπιστούμε όποιον δεν έχει πληρώσει τα υπέρογκα φορο-χαράτσια. Να οργανώσουμε μαζική αντίδραση στην επιβολή αυτών των άδικων, ληστρικών και καθαρά ταξικών φόρων που πλήττουν κυρίως μισθωτούς και συνταξιούχους, αφού είναι και οι μόνοι, οι οποίοι δεν έχουν δυνατότητα απόκρυψης των βασικών εισοδημάτων τους. Να οργανώσουμε τη συνδικαλιστική, νομική και προπαντός πολιτική κάλυψη όσων επιλέγουν την επιβίωση έναντι της νομιμότητας, θα το τολμήσουμε;...»

Γράφει ο Γιώργος Κατερίνης

Δεν έχω πληρώσει ούτε ευρώ». Αυτό καταγράφει το «ρεπορτάζ» μεταξύ φίλων και γνωστών στην ερώτηση πώς αντιμετώπισαν τη φετινή φοροεπιδρομή. Ακόμη και φίλοι εφοριακοί, δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν πλήρωσαν την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος, γιατί απλά δεν έχουν τη δυνατότητα.
Το υπουργείο Οικονομικών αποφεύγει να δώσει επίσημα στοιχεία, αλλά είναι σίγουρο ότι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι δεν έχουν προσέλθει στα ταμεία, παρ’ ότι η ημερομηνία καταβολής της πρώτης δόσης έχει παρέλθει προ πολλού. Μόνο όσων τα εκκαθαριστικά είναι της τάξης των λίγων εκατοντάδων ευρώ, προσέρχονται για να πληρώσουν δόσεις ύψους 100-200 ευρώ. Φόρος εισοδήματος 3.000 - 4.000 ευρώ που έχει επιβληθεί σε οικογένειες μισθοσυντήρητων, ποσά που αντιστοιχούν σε οικογενειακά εισοδήματα ενός, δυο ή και τριών μηνών, είναι χρήματα τα οποία απλά δεν υπάρχουν, ούτε πρόκειται να βρεθούν.

Χαράτσι επιτηδευματία για όσους έκαναν το... λάθος να διαθέτουν Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, φόρος αλληλεγγύης και φόρος για εισοδήματα που εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί δεν έχουν καν εισπράξει από τις επιχειρήσεις που εργάζονται συσσωρεύονται μαζί με το ΕΤΑΚ του... 2009 και τα χαράτσια μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα οργής και αγανάκτησης, ακόμα και σε πολίτες που συνηθίζουν να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους. «Ας κάνουν ό,τι θέλουν, εγώ δεν έχω να πληρώσω, ούτε είμαι διατεθειμένος να πεινάσω», μου δήλωσε παλιός φίλος και συνάδελφος, τεχνικός σε μεγάλη εκδοτική επιχείρηση. Η γυναίκα του απλήρωτη πολλούς μήνες, με ένα μισθό και νοίκι προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα. Το τραγικό και άδικο: το νοίκι που πληρώνει του αποφέρει μείωση φόρου 100 ευρώ, ενώ το νοίκι που εισπράττει πάει το μισό περίπου στην εφορία.

Οι περιπτώσεις δεκάδες και το ερώτημα αβίαστο: τι θα γίνει με τους χιλιάδες παραβάτες της φορολογικής νομιμότητας;

Πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση; θα περιμένουμε την εφορία, το κράτος να κάνει επιδρομή στα νοικοκυριά που επιλέγουν να «παρανομήσουν» για να μην πεινάσουν;

Πέρα από τις όποιες διεκδικήσεις διατυπώνουν τα συνδικάτα, η πιο άμεση προτεραιότητα είναι ακριβώς αυτή:

• Να υπερασπιστούμε όποιον δεν έχει πληρώσει τα υπέρογκα φορο-χαράτσια.
• Να οργανώσουμε μαζική αντίδραση στην επιβολή αυτών των άδικων, ληστρικών και καθαρά ταξικών φόρων που πλήττουν κυρίως μισθωτούς και συνταξιούχους, αφού είναι και οι μόνοι, οι οποίοι δεν έχουν δυνατότητα απόκρυψης των βασικών εισοδημάτων τους.
• Να οργανώσουμε τη συνδικαλιστική, νομική και προπαντός πολιτική κάλυψη όσων επιλέγουν την επιβίωση έναντι της νομιμότητας,

θα το τολμήσουμε;

Από το χθεσινό (Σα, 29/9/2012) φύλλο της εφημερίδας ΔΡΟΜΟΣ