«Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις...»

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης

Πλημμύρισε από νιάτα, ζωντάνια και λαϊκό πολιτικό τραγούδι το στέκι του «Πευκώνα» που ήταν ασφυκτικά γεμάτο, το απόγευμα, ώρα 7, του Σαββάτου, 7 του Μάη. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της ΚΝΕ Αγίων Αναργύρων – Καματερού και με αφορμή την απεργία που διοργανώνει το ΠΑΜΕ για τις 11 του Μάη. Ένας θαυμάσιος ομιλητής, ο κ. Χρ. Οικονόμου, Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, κατά την μεγαλειώδη και νικηφόρα απεργία, στην ΛΑΡΚΟ το 1977, κατέδειξε πως κάτω και από τις πιο δύσκολες συνθήκες, ακόμα και σαν τις σημερινές, μπορεί ένας αγώνας να αποβεί νικηφόρος. Οργάνωση, εργατική συνείδηση, πίστη στο δίκαιο των αιτημάτων, αγωνιστικότητα, συνέπεια μαζί με την αλληλεγγύη και την σωστή επικοινωνία είναι οι βασικοί πυλώνες μιας επιτυχημένης απεργιακής κινητοποίησης κατέληξε ο ομιλητής, τονίζοντας, ακόμα, την σημαντική πολιτική στήριξη που είχανε τότε στη ΛΑΡΚΟ από το ΚΚΕ.

Ακολούθησε μια θαυμάσια μουσική βραδιά με νεολαίους να παίζουν και να τραγουδούν υπέροχα λαϊκά και πολιτικά τραγούδια.

Έφυγα από τη συγκέντρωση με χαμόγελα αισιοδοξίας.

«Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις...» είπα. Κι αυτό γιατί όταν:

«Τα ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια

σαν εκκλησιές χωρίς στασίδι...» (Γιάννης Ρίτσος)

τραγουδάνε κι αγωνίζονται με χαρά και νου, με γνώση και καρδιά, δεν μπορεί παρά κι ο κόσμος όλος και η καθημερινότητα μας, σύντομα, να πάψει να ζει εγκιβωτισμένη στο αντιδραστικό και γεμάτο από αδικία χθες.