Η Άννα Χρυσάφη, μια από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες του ελληνικού ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 92 ετών.
Γνωστή ως βασίλισσα του πάλκου, η Άννα Χρυσάφη σημάδεψε τον χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Ήταν η πρώτη ντίβα που ερμήνευε όρθια στο πάλκο τις επιτυχίες της και η πρώτη που κατάφερε να φέρει την καλή κοινωνία σε λαϊκό εξοχικό κέντρο, στο θρυλικό Ροσινιόλ των Σεπολίων, που έδωσε και το όνομά του στην περιοχή. Υπήρξε η πρώτη ρεμπέτισσα που τόλμησε να εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία του ελληνικού κινηματογράφου «Ο Πύργος των Ιπποτών» του 1952, ερμηνεύοντας το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Γιώργου Μητσάκη.
Η Άννα Χρυσάφη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και στην οικογένειά της υπήρχαν πολλοί μουσικοί. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1949 και η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν τα «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία ερμήνευσε ήταν το τραγούδι «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει» του Μάνου Χατζιδάκι, στη ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως οι Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Σωτηρία Μπέλου, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μπίνης κ.ά. και χάρισε τη φωνη της σε τουλάχιστον 400 επιτυχίες. Από τις πιο γνωστές: «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Όπου Γιώργος και μάλαμα», «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Γιώργου Μητσάκη, «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε, με τον σύζυγό της Φώτη, στους Αγίους Αναργύρους και τα καλοκαίρια στο εξοχικό τους στην Ανάβυσσο.
Πηγή: www.ertopen.com
Έφυγε η Άννα Χρυσάφη!
Προ(χτές) το μεσημέρι στα Καλύβια Αττικής παρουσία συγγενών και λίγων φίλων έγινε η κηδεία μιας θρυλικής κυρίας του… κλασικού λαϊκού τραγουδιού. Με εξαίρεση το Γιώργο Μαργαρίτη κανένας άλλος «συνοδοιπόρος», παλαιότερος ή νεότερος, δεν τη συντρόφευσε στο στερνό αντίο. Κι όμως κάποτε, η Άννα Χρυσάφη μαζί με τον Γιώργο Μητσάκη δημιούργησαν ένα απ’ τα δημοφιλέστερα ντουέτα της δεκαετίας του ΄50…
Γεννήθηκε στις 6/12/1921 από γονείς Μικρασιάτες. Ο πατέρας της έπαιζε σαντούρι, αλλά και τα αδέλφια της ήταν μουσικοί. Τελείωσε τη σχολή μόδας Τσοπανέλη και εργαζόταν σαν μοδίστρα στα καλύτερα σπίτια της Αθήνας. Ανάμεσα στις πελάτισσες της και η Σοφία Παπανδρέου, σύζυγος του Γεωργίου και μητέρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Στην κατοχή γνωρίζει τον άντρα της που ήταν φούρναρης.
Σε μια γιορτή την ακούει ο Βαγγέλης Γρυπάρης και της προτείνει να περάσει από ακρόαση στην Οντεόν. Πράγματι, το 1949 περνάει από ακρόαση παρουσία του Μίνωος Μάτσα και του μαέστρου Σπύρου Περιστέρη και υπογράφει αμέσως συμβόλαιο. Ακολουθεί η συνεργασία της σε δίσκους με το Μανώλη Χιώτη και το Γιάννη Τατασσόπουλο. Την πενταετία 1950-1955 συμμετέχει στα καθημερινά ψυχαγωγικά προγράμματα του Κεντρικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων στην οδό Ζαλοκώστα, ερμηνεύοντας «ζωντανά», με λαϊκές ορχήστρες των Χιώτη, Τσιτσάνη, Μητσάκη, Ζαμπέτα, Καπλάνη κ.ά, λαϊκά τραγούδια και γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής. Εκεί πρωτοτραγούδησε με τον Μητσάκη. Η καλλιτεχνική σχέση τους με τον ξεκινά επισήμως το 1952 με εμφανίσεις σε κέντρα (Ροσινιόλ), στον κινηματογράφο (Ο Πύργος Των Ιπποτών) και στο θέατρο (Καλουτά) σε διάφορες επιθεωρήσεις. Η ταιριαστή παρουσία και χημεία τους θα έχει σαν αποτέλεσμα να σχηματίσουν ένα απ’ τα πιο ονομαστά καλλιτεχνικά ντουέτα της εποχής. Ο “δάσκαλος” λέει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του: « ...όταν έδεσανε στο “Ροσινιόλ”.... Ακόμα δίσκο μόνη της δεν είχε κάνει. Είχε κάτι σιγοντάκια στην “Οντεόν”, ένα τραγούδι του Καπλάνη, “Χτυπάει η καμπάνα”, ένα του Τζουανάκου “Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω” και του Χιώτη τα “Πεταλάκια” που το είχε πει με τον Μπίνη. Κι εγώ φτιαγμένος, σχετικά τότε, άρεσα κι άρχισε να φισκάρει το μαγαζί. ...Γινόταν λοιπόν μεγάλο ντόρος κάθε βράδυ...».
Πηγή: www.ogdoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου